Roald Engelbregt Garvning Amudsen (16 juli 1872-18 juni 1928)
gaf zijn carrierè als genees- kundige op om zijn leven te kunnen wijden aan het pool onderzoek. Hij was een noorse ontdekkingsreiziger in de poolgebieden.Hij was de eerste mens die ooit de zuidpool bereikte. Amudsen werd geboren te Borge,even buiten Sarpsborg in het zuidoosten van Noorwegen in een familie van scheepseigenaars en kapiteins.
Hij voegde zich bij de Belgische Antarctische Expedietie geleid door Adrien De Gerlach In 1903 leidde Amudson de eerst expedietie om de Noord-westverbinding over te steken. Tijdens deze reis bestudeerde hij de noordelijke volkeren daar,en nam snel hun kledingsstijl over.
Frederick Cook. Amerikaans ontdekkings- reiziger,die beweerde in 1908 als eerste de noordpool te hebben bereikt.
Frederick Albert Cook werd op 10 juni 1865 geboren in Hortonville, een plaats in de Amerikaanse staat Wisconsin. Hij volgde opleidingen aan de universiteiten van Columbia en New-York en behaalde in 1890 zijn artsendiploma..
Als arts reisde hij mee op verschillende pool-expedieties. Zo was hij lid van Robert Peary's expedietie van 1991-1992. Tijdens de Belgische-Antarctische expedietie geleid door Adrien De Gerlache had hij veel werk te verrichten nadat het schip de Belgica was komen vast te zitten in het ijs. Tijdens deze expeditie maakte hij kennis met een andere beroemde ontdekkings- reiziger Roald Amudsen. De twee ontwikkelden een vriendschap.
Oud straatje in Pittem
Bij de eerste hete- luchtballons blijft het vuur op de grond waar- door de ballon onderweg niet meer verwarmd kan worden.Hierdoor duren de eerste vaarten niet lang.
Moeder en kind.
Vrees niet voor de toekomst, die begint altijd pas morgen!
Je moet niet bang zijn om terug te kijken naar het verleden. Het verleden heeft je gemaakt tot wat je nu bent.
Heden en verleden
Mooie beelden van vroeger en nu.
19-06-2010
Verleden,heden en toekomst
Dag blogvrienden, Welkom op mijn blog heden en verleden.
Het klinkt zo mooi "verleden,heden en toekomst". Het verleden geeft ons vele herinneringen. Het heden,daar proberen we het beste van de maken. Wat de toekomst brengt zien we stap voor stap! Passie-flora.
"Nostalgie is ook niet meer wat het was" ( bron: Simone Signoret.)
KAPELLEN - Het beeld 'Hoop, troost en kwetsbaarheid', dat een plaats
heeft in de stilteplek in het gemeentepark, werd in januari gevandaliseerd. De
dame met de vlinder werd daarop naar het gemeentemagazijn gebracht voor
herstelling. Afgelopen vrijdag kreeg het beeld terug zijn plaats nabij de
rozentuin.
'Rond de sculptuur werden nieuwe bezinningstekstjes aangebracht, die
kunnen
helpen om uw levensnoodzakelijke positieve energie op te laden. Een
gerust gemoed is immers voor ieder mens een belangrijke steun in momenten dat
het even niet gaat zoals we zouden willen',vertelt André De Nys, kunstenaar,
iniatiefnemer van de stilteplek en bezieler van Sankova, het platform voor
stiltebeleving.
Het beeld 'Hoop, troost en kwetsbaarheid' is van de hand van Peter
Kempenaers uit Mariaburg. Samen met Guy Janssens zette hij het terug op zijn
plaats.
Het pad naar de toekomst is soms niet meer dan een spoor, je zult je eigen weg moeten vinden. Dat je daarbij de wind in de rug mag hebben, en de zon op je gezicht mag voelen, dat je in het zachte suizen van de stilte de stem herkent die jouw influistert, wat toekomst heeft.
Het waren de straatarme inwoners van Putte, die in lang vervlogen tijden, de dorre heidevlakten om toverden in lommerrijke bossen En dit alles in ruil voor een goede boterham. Heel mooi is het in rococostijl opgetrokken theehuisje: De Gloriëtte, gebouwd in 1768 op een kunstmatig opgetrokken zandheuvel. Van hieruit had de Jonker een vrij uitzicht over de akkers. Het zeszijdig koepeldak is bedekt met leisteen en heeft een dakbalkon. Het hoogste punt van het theehuisje komt op dezelfde hoogte als het dak van het kasteel.
. Het fenomeen bokkenrijders behoort niet alleen tot het Vlaamse erfgoed vooral dan tot het Limburgse,maar ook tot het Nederlandse en Duitse. Verhalen over bokkenrijders zijn er bij de vleet,de vraag is echter 'wat is de waarheid' in dit geval.er zijn echte feiten en er zijn hersenspinsels.Het hersenspinsel is dat de leden van de roversbenden op zwarte bokken door de lucht vlogen.Ze kunnen wel op bokken gereden hebben want een grote bok is een klein paard.Maar of ze echt op bokken gereden hebben is weer een onbeantwoorde vraag.
De geschiedeis van de bokkenrijders speelt zich,voor wat Vlaanderen betreft,af in het Land van Loon of het Graafschap Loon.Roversbendes hebben vernoemde gebieden gesteisterd van 1732 tot 1745 en van 1754 tot 1776.In totaal werden 150 overvallen gepleegd.
Het verhaal van de bokkenrijders speelt zich af in Limburg,oorspronkelijk het gebied dat nu opgedeeld is in Nederlands en Belgisch Limburg en in delen die nu bij Duitsland horen
.Het feit dat de roversbendes zo lang hun gang konden gaan had te maken met de ingewikkelde staatskundige en politieke indeling van het gebied.Het lag deels onder Spaans,oostenrijks,Frans en Hollands gezag.
Sluiterkensdag is een traditie die stilaan aan het verdwijnen is. Vandaag de dag weten nog maar weinig mensen wat sluiterkensdag inhoudt terwijl deze traditie vroeger algemeen gekend en verspreid was in Vlaanderen. Op sluiterkensdag mocht iemand worden buiten- of opgesloten. Het zogenaamde slachtoffer werd pas weer vrijgelaten wanneer hij of zij beloofd had iets (niet) te zullen doen of wanneer hij of zij beloofd had de zogenaamde daders te zullen trakteren. Oorspronkelijk werd het zowel door volwassenen als door kinderen gedaan, maar na verloop van tijd sloten enkel kinderen iemand buiten of op. De persoon die werd buiten- of opgesloten was meestal één van de ouders of de onderwijzer of de onderwijzeres. Wanneer bijvoorbeeld de leerkracht buiten de klas werd gesloten, moest deze eerst beloven geen huiswerk te zullen geven die dag.
In bepaalde streken werd er gesproken over iemand thomassen. Dit refereert naar de heilige Thomas die vroeger op 21 december werd gevierd. Sluiterkensdag wordt echter in verschillende streken op verschillende data gevierd. Zowel op de vier dagen voor Aswoensdag als op 21 december en ook op 28 december kon iemand worden buitengesloten of opgesloten, afhankelijk van de streek.
Sint-Hubertus wordt in Tongeren elk jaar op de eerste zondag na 3 november gevierd. Het is daarbij de gewoonte dat er jaarlijks een eucharistieviering in openlucht wordt georganiseerd. Het is een viering, waarbij er een centrale plaats wordt gegeven aan huisdieren en hun baasjes. De huisdieren worden na de dienst gezegend. De Jachthoornblazers van Wiemesmeer en het Koninklijk Trompetterskorps Ambiorix Tongeren zorgen voor de muzikale omkadering van het gebeuren. Aan de viering gaat er een optocht vooraf. De muziekorpsen trekken in deze optocht in het gezelschap van de huisdieren en de eigenaars naar de feestweide. Het Koninklijk Stedelijk Feestcomité Ridders van Morepoit tot Bukeberg en het wijkcomité Offelken organiseren deze viering.
Het vieren van Sint-Hubertus kent in Vlaanderen een lange traditie. Een dergelijke viering gaat daarbij meestal gepaard met een aantal vaste rituelen en gebruiken: eucharistieviering, jachthoorns, dierenzegening, sint-hubertusbrood en (ruiter)wandelingen. De heilige werd in de 7de eeuw geboren en diende aan het hof van Pepijn van Herstal. Nadat zijn vrouw was overleden, ging hij een devoot leven leiden. Hubertus was tijdens zijn leven een excellent jager. Vandaar dat hij een uitverkoren patroonheilige van de jacht was. Als patroonheilige van de jacht wordt hij vaak afgebeeld met een hert.
Van september 2011 tot september 2012 viert Borgerhout feest. Twee historische gebeurtenissen vormen de aanleiding voor dit feestjaar. In 2011 is het 175 jaar geleden dat Borgerhout een zelfstandige gemeente werd. In 2012 is het 300 jaar geleden dat de eerste Reuzenommegang uitging.
1836 | Op 13 juni ondertekende Koning Leopold I de wet die van Borgerhout een zelfstandige gemeente maakte. Op 13 september koos men de eerste gemeenteraad. Tot dan was Borgerhout een gehucht van Deurne. Heel de middeleeuwen heeft Borgerhout ook de druk van Antwerpen gevoeld. De stadspoorten waren dichtbij en Antwerpen probeerde voortdurend zijn macht ook tot hier te doen gelden. Borgerhout is op dat moment nog een landbouw- en ambachtengemeente. Het Reuzenhuis, Turnhoutsebaan 110 en gebouwd in 1834, werd het eerste gemeentehuis.
1845 | De eerste parochiekerk Onze Lieve Vrouw ter Sneeuw, werd plechtig ingewijd.
1889 | Met een plechtige cantate en een schitterend banket wordt het nieuwe gemeentehuis op het Moorkensplein ingehuldigd. Borgerhout is op dat ogenblik een welvarende middenstandsgemeente, waar ook de industriële revolutie zijn sporen heeft getrokken. De bevolkingsexplosie komt op gang. Zowel mensen die met de rechttrekking van de Scheldekaaien uit het stadscentrum moeten verhuizen, als mensen uit de Kempen die in de haven hun geluk zoeken, vinden in Borgerhout hun onderkomen.
1893 | De eerste vijf dodelijke slachtoffers voor het algemeen enkelvoudig stemrecht vielen op 18 april aan de toenmalige Bougiefabriek.
1914 | Borgerhout is letterlijk uit zijn voegen gebarsten. De uitbreidende bevolking kan enkel opgevangen worden door het grondgebied te vergroten. Een aantal gronden die nog deel uitmaken van Deurne liggen op ontwikkeling te wachten. Borgerhout koopt deze gronden, en doet zich meteen een park cadeau: het Te Boelaarpark.
1944 - 1945 | V-bommen teisterden ons grondgebied resultaat 36 inslagen, 284 burgerslachtoffers. De OLV ter Sneeuw kerk was één van de gebouwen die geraakt werd.
1971 | In de Zonstraat opent de eerste Borgerhoutse moskee. Sinds de vroege jaren '60 hebben de eerste gastarbeiders zich hier gemeld, aangetrokken door de goedkope woningen.
1983 | Samen met Antwerpen en de zes andere randgemeenten fusioneert Borgerhout tot het nieuwe Antwerpen. Borgerhout verliest zijn status van zelfstandige gemeente en wordt een district van de stad.
2001 | Antwerpen kiest als enige Belgische stad voor het invoeren van rechtstreeks verkozen districtsraden, met eigen bevoegdheden en een eigen budget.
Bolders hebben iets magisch. U kent ze wel, de meerpalen aan de Scheldekaaien. Niet alleen schepen, maar ook mensen voelen er zich door aangetrokken. Al eeuwen is het een plek van komen en gaan, een plek om te mijmeren, te praten, te lachen, lief te hebben
Dit najaar zetten we de bolders van Antwerpen in het zonnetje. Met tal van gezellige activiteiten, mooie verhalen en verrassende acties. Ontdek er alles over en bolder mee!
Bolders zijn meerpalen met ongelooflijke verhalen. Over het verleden, het heden en zelfs de toekomst. In opdracht van Gazet van Antwerpen ontwierp kunstenaar Jef Van Campen voor u 30 schitterende kunstbolders die het verhaal vertellen van Antwerpen van vroeger, nu en later. Daarnaast hebben 20 bekende Antwerpenaren hun liefde voor de stad vertaald in een kunstbolder. Van 18 september tot 6 november krijgen deze 50 unieke kunstbolders een plaatsje in de stad. Ontdek ze allemaal aan de hand van de twee verrassende Bolderrallys: Route Zuid en Route Noord. Startpunt van beide wandelingen is op het Steenplein aan de kaaien.
Heel zijn leven op water,horend het knarsend tuig, bewegend op krakend hout,de wereld tig keer rond,een ruim vol handelsgoed,het landleven gelaten, gehad buiken vol met scheur,breuken zelf gezet,gevochten tegen wind,mes en drank, gewikkeld in doek met ballast vast, de laatste vaart eindigd over reling omgeven door zilt zweet,als leven voor krab en vis.
door Marrik
De beste manier om je toekomst te voorspellen is haar zelf te creëren. Stephen R. Covey
Keer je gelaat niet anders naar het verleden dan om te leren hoe je de toekomst moet ontmoeten.
Wie vooruit gaat mag af en toe eens wenken naar het verleden;als men er maar niet op blijft wachten.
