Van diverse mensen hadden we gehoord dat er verschillende boten tochten maken naar Klein Curaçao. Je kunt met de Insulinde (een grote zeilboot), een catamarang (de Jonalisa) en de Mermate meevaren. Afgelopen woensdag waren we in Punda en lag de Insulinde aan de Handelskade. Het is een prachtige boot en meteen had ik zoiets van daar wil ik mee naar Klein Curaçao.
Henk durfde het met deze boot ook wel aan dus we stapten aan boord en vroegen wat informatie. Thuisgekomen hebben we besloten te boeken voor zondag 14 februari, Valentijnsday en hebben ons aangemeld. Kosten Naf 100,-- per persoon. Of we meteen kwamen betalen, maar vanuit Soto rijd je niet even naar de stad. Gelukkig maakte men een uitzondering en konden we op zondag afrekenen. Uitslapen was er niet bij en we stonden om 4.00 uur op. Eerst stevig ontbijten was het advies en om 4.45 uur reden we naar Punda en kwamen daar om half 6 aan. Om tien over 6 vertrok de boot en voeren we uit. Leuk dat de Pontonbrug voor jou alleen open gaat. Omdat het het beste is met volle maag te varen was er meteen weer een ontbijt. Het was nog donker dus we zagen niet zoveel van Curaçao op de heenreis. Het was een hele heerlijke ontspannen tocht en na 2,5 uur varen kwamen we bij Klein Curaçao.
Met een rubberbootje werden we naar het onbewoonde eiland gebracht. Veel is er niet te beleven, er staat een vuurtoren en er liggen twee scheepswrakken maar het strand is er geweldig mooi. Eerst hebben we wat gewandeld, foto's gemaakt van de vuurtoren en de scheepswrakken en daarna heerlijk gezwommen in het prachtige blauwe water.
Om 12.00 uur werden we weer opgehaald en met de rubberboot naar de zeilboot gebracht waar een heerlijke bbq klaar stond. We zijn nog even teruggegaan naar het eiland, weer gezwommen en even lekker geduft. Om half 3 ging de scheepstoeter en werden we weer opgehaald. Om 15.00 uur vertrok de boot weer richting Curaçao. Op de heenreis was de boot op de motor gevaren, op de terugweg gedeeltelijk op de zeilen. Die werden dus gehesen; maar wat is dat een karwei zeg! Zulke grote zeilen hijsen is een zware klus. Intussen nam Henk het roer even over!
We voeren heel rustig terug en hoopten onderweg dolfijnen te zien maar helaas bleven ze weg. We werden nog getrakteerd op heerlijke watermeloen en ananas. Om zes uur was dit geweldige avontuur weer voorbij en hadden we voor de zoveelste keer genoten van iets wat Curaçao te bieden heeft.
|