Mijn vader en moeder waren gewone nachtwakers in een zelfde bedrijf aan de terbekehof in Wilrijk. Toen zij nog jong waren bestonden geen tikklokken en GSM ’s om hun werk te controleren. Vader had toezicht op het buitenterrein en moeder blijkbaar binnen in de gebouwen. In de sneeuw rondjes lopen is voor de inbrekers een duidelijk spoor dus bleef vader rustig aan de ingangspoort in zijn kot. Inbrekers proberen zo ver mogelijk uit het zicht van de straat over de omheining binnen te geraken. Als ze in het gebouw geraakten maakte ons moeder een zodanig kabaal dat vader gewekt werd. Hij kwam dan stillekes achter de boeven en hielt hen in bedwang tot de politie het overnam van ons vader. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mijn oudere broer wilde een goede opleiding alles behalve “nachtwerk” doen.

Door al dat nachtwerk was de gezinssituatie onhoudbaar. Dus kwam mijn broer bij tante Paullete in Schoten terecht en ik vond onderdak bij tante Denise in Deurne.

Mijn oudere broer ging dus naar de beroepsschool en ik moest van tante Denise uiteraard naar de kleuterschool. De directeur van die school was blijkbaar een oud militair met nogal wat ongewone kantjes.

Het werd steeds zeer stil als hij aanwezig was in de klas of daarbuiten. Hij had de gewoonte om zijn Duitse herdershond Kazan mee te brengen. Die lag daar dan uren stil. Kazan had blijkbaar in het school krantje een vlijmscherpe pen. Als er iets mis was in de school of u deed volgens Kazan niet genoeg uw best dan stond u zeker in.

In het BRT TV programma over collaborateurs van Maurice De Wilde is meneer de directeur meermaals ondervraagd over zijn oorlogsverleden en in de reportage kwam zijn autoritair karakter goed tot uiting. www.cegesoma.be/docs/Invent/VRT_Interviews_AA1825.pdf   

In plaats van vrolijk na schooltijd terug naar huis te gaan was het dikwijls wenen. Wij leerlingen kwamen in opstand toen bleek dat de directeur ons via een omweg voor zijn politiek karretje had gespannen. Officieel een actie tegen proefdieren in labo’s zelfs Jos Ghysen in zijn radio programma te bed of niet te bed werd misleid door de man. Daar moest herrie van komen. De mensen werden het hartstikke beu en een andere en betere school moest en zou er voor ons in Deurne komen.

Statuten en inschrijvingsgelden dat was te geleerd voor ons dus lieten we dat aan onze jonge neus voorbij gaan. De grote mensen moeten dat klaren.

Wij waren hemel te rijk samen spelen en ravotten met leeftijdsgenoten en voorlopig geen ambetante lessen meer. Lange wandelingen voor onze korte beentjes werden duidelijk ingekort. Ook ons misbruiken zoals in TV programma’s van Urbanus, finito.

Moet je voorstellen in de TV studio’s van de BRT, moesten we achter een gordijn blijven staan en als de muzikanten speelden moesten wij als wilden vanachter het gordijn komen en de muzikanten hun instrumenten omver lopen. We hebben dat maar twee keer moeten proberen. Toen zei Urbanus “ hewel jongens waarom wilde jullie die instrumenten niet kapot doen?”. Ja zeg en dan een stamp onder ons achterste krijgen zeker…

Op zekere dag kwam uit een dierenasiel Kelly een jonde Duitse herder bij ons in huis. Een leuke speelkameraad om aan haar start trekken en haar altijd plagen. Balleke weggooien of haar achter een stok laten lopen tot ze het beu werd en me een flinke knap gaf. Ik werd voor een keer vertroeteld en de Kelly kreeg straf.

Hond Baas  

Of je nu een goede en grote stamboom of genealogie hebt maakt niet uit om een normaal en gelukkig leven te hebben. Mensen vinden het belangrijk hun afkomst te kennen zeker in bepaalde middens. Het zijn zij het die aan de hond en het paard een speciale status geven. Zoals in vele gezinnen mag de hond meer dan wij, kort gezegd hij/zij is baas de baas niet dus!