De redactie van het maandblad zoekt naar de reden.
December 1977, in het commentaar van de redactie stond te lezen: Drie honderd leden telt onze club, werkende en steunende leden inbegrepen. Een enorm cijfer niet waar, maar waar blijven die allemaal? Goeie vraag.
Op onze steekkaarten vinden wij er een honderdtal mensen terug die komen oefenen. De rest komt onregelmatig of helemaal niet meer. Wat is hiervan de reden? Wij krijgen mensen die zich laten inschrijven, lidgeld betalen soms een ketting en leiband kopen en nadien of na enkele lessen niet meer komen opdagen. Ligt de schuld bij het bestuur, bij de instructeurs, of zijn het zijzelf die de moed niet kunnen opbrengen of durven opbrengen om aan, en laat het eerlijk zeggen, de moeilijke karwei te beginnen?
Het is geen lachertje, om een balorige hond te beginnen, maar heren of dames deserteurs, heeft u er levenslang vooruit gesleurd te worden prettige vooruit zichten niet?
Het minste wat u kunt doen is met ons te komen praten leg uw probleem eens op tafel er komt beslist iets uit de bus.
Verleden week praten wij nog met iemand die het ook heeft laten afweten. Tot onze grote verbazing beweerde deze dame dat niet ging met haar hond, in tegenstelling met wat de instructeurs constateerden. Deze dame maakte wel degelijk vooruitgang, zeker als we rekening houden et het ras, nl. een chowchow. Twee maanden heeft ze geoefend, lieve mensen, wat verwacht u eigenlijk van een dergelijk dier? Twee maanden is een peulschil, dan eerst begint uw hond te begrijpen wat u van hem verlangt en dan geeft u de pijp aan maarten.
Ieder van u begrijpt wel dat dit commentaar niet voor deze dame alleen bedoeld geschreven is, maar als voorbeeld dient voor de vele afvalligen of dienen we ze de moedeloze te noemen? Wilt u zich niet zoveel moeite te getroosten voor uw vriend?
Het kan ook zijn de u op uw teentjes getrapt werd door één van de instructeurs. Bent u echt zo kittelorig of is het en drogreden om te kunnen weg blijven? Als u instructeur u op uw donder geeft dan is het om best wil, zeker niet omdat hij de pest aan u heeft.
Immers, als niemand ooit iets tegen u zegt, hoe kunt u dan leren? Natuurlijk, en dat zullen wij niet betwisten, gebeurt al eens dat de instructeur het op zijn heupen krijgt als hij/zij, tot in den treuren toe, telkens hetzelfde tegen u dient te herhalen of dat hij/zij ondervindt dat u denkt dat u het beter weet.
Kom, wij weten het allemaal, het is echt niet gemakkelijk, maar beschouwt u als een spel met uw vriend. Een nuttige vrijetijdsbesteding, integreert u in de club en u zult ondervinden, dan loopt het op wieltjes. Laat uw hond niet in de steek u krijgt er het duizendvoudige terug van wat u hem geeft, liefde, aanhankelijkheid, trouw, veel meer dan wat van mensen gezegd kan worden.
