Een genretafereel van Johannes Vermeer. Terug is de titel misleidend. We zien een meisje bij een virginaal staan. Bij haar staat een man. Op de voorgrond zien we een tafel met een tafelkleed dat op de grond hangt. Op tafel staat een karaf en op de grond ligt een viola da gamba.
Vermeer gebruikte vaak een 'drappage' om aan te geven dat het een allegorie was. Een scène die zich in het echt niet voordeed en waarmee hij iets verdoken wou weergeven. In dit geval is het een opvallend tafelkleed dat op de grond sleept, soms is het een gordijn.
Het meisje draagt een geel kleedje, wat wijst op ontucht, losbandigheid. Ook de viola da gamba (cello) wijst in die richting muziek als vertier. Op het virginaal staat  trouwens de tekst: 'Musica laetitiae comes medicina dolorum' of: 'Muziek is metgezel van vreugde en geneesmiddel voor verdriet'.
Maar wie is de man die bij haar staat? Een muziekleraar? Waarom zou hij een degen dragen bij het les geven? De ontknoping zit in een detail in de spiegel die voor het virginaal hangt: Het meisje kijkt naar haar handen op de toetsen, maar het spiegelbeeld is anders: ze heeft een oogje op hem!