Dit is een fragment uit 'De Hel' uit het drieluik 'tuin der lusten' van Jeroen Bosch.
Muziekinstrumenten waren lange tijd uit den boze in de kerk. De voorgeschreven muziek was het gregoriaans, dat vastgelegd was door Paus Gregorius I. Al vlug week men op alle manieren af van dit gregoriaans en zo ontwikkelde zich de polyfonie of meerstemmigheid, waar de Vlamingen in uitblonken in de middeleeuwen. Gregoriaans was éénstemmig en door mannen gezongen. Vrouwen mochten lange tijd niet zingen in de kerk. En lange tijd was het orgel het enige instrument, maar dan louter bedoeld om de maat aan te geven.
Evident dus dat er in de hel wél muziek gespeeld wordt!

We zien op het fragment een enorme luit en harp, met daaronder iemand verpletterd. Op de kont staan muzieknoten. Links is men aan het dansen. Enkele mannetjes zitten rond een zwarte duivel die er katachtig uit ziet.
En nu we het er over hebben: een zwarte kat...een bijgeloof dat we te danken hebben aan jawel, de Kerk. In 1233 verordende Paus Gregorius IX zijn 'Vox in Rama', een oproep om het ketters geloof van Luciferianisme te bestrijden. En een bondgenoot van hen was de zwarte kat volgens de paus. De daaropvolgende decennia zouden miljoenen katten gedood worden in Europa. Het bijgeloof bestaat vandaag nog.
Soit, ik wou het dus hebben over die kontmuziek van Bosch. HIER kan je hem beluisteren :-)