Hoe bezeten een man kan zijn van een vrouw...

Haar naam was Alma Schindler. Zij was begin 20ste eeuw dé femme fatale in Wenen. Ze was heel intelligent, artistiek aangelegd, bloedmooi en een uitstraling waar elke man voor viel. Onnodig te zeggen dat, wanneer haar echtgenoot, de componist Gustav Mahler overleed in 1911, zij op slag loslopend wild was. En zij hield evenzeer van die mannelijke aandacht. Romances met neuroloog Fraenkel, bioloog Kammerer, architect Gropius, componist Schreker en... de dan 25 jarige Oskar Kokoschka.
Hij was bezeten haar. Hun relatie zou zich afspelen tussen 1912 en 1914 waarin hij enkel nog portretten van zijn geliefde kon schilderen.
Op een moment dacht hij aan trouwen, maar ze wou dat hij eerst een meesterwerk zou maken, een soort verlovingsschilderij. Het is dit schilderij: 'Die Windsbraut'. Kokoschka nam als doek precies de afmetingen van hun bed (180x220) en maakte het portret van hem en Alma, waarbij ze innig tegen hem aanlag. Zijn ultieme liefdesportret. De titel hebben we te danken aan de dichter Georg Trakl, die de schilder bezocht in zijn atelier terwijl hij eraan werkte. Hij schreef nadien hierover: 'Zo'n vluchtige bruid kan je niet huwen. Die kan je alleen maar schilderen'.

En zo was het ook. Alma werd zwanger, liet het kind aborteren en maakte een eind aan de relatie om nadien te huwen met Walter Gropius.
Kokoschka zocht toevlucht in het leger en werd zelfs gewond in de Eerste Wereldoorlog. Maar zijn obsessie voor Alma bleef bestaan. Hij maakte in 1919 zelfs een levensgrote pop die op Alma geleek. Het zou duren tot 1934, tot hij zijn latere vrouw zou ontmoeten: de 19 jarige Olda Palkovska (hij was dan 48). Alma stierf in 1964, Kokoschka in 1980 en Olda in 2004. Hilde Berger schreef een boek 'de waanzinnige liefde' over de relatie Kokoschka en Alma.