Pure romantiek, dit schilderij. Het lijkt wel een foto van David Hamilton. Maar wat stelt het voor.
Hesperiden waren drie nimfen die de boom met gouden appels moesten bewaken. Wie van de appels at, bekwam onsterfelijkheid. De nimfen werden bijgestaan door een honderdkoppige slang Ladon. Het spreekt voor zich dat Zeus, de oppergod, niet wou dat iemand van de appels at. Je merkt meteen dus het gelijklopend verhaal met Adam en Eva. Om de boom te zien hoef je echt niet zover te lopen:

de preekstoel in de St Baafskathedraal te Gent! Hij werd gemaakt door beeldhouwer Laurent Delvaux. Opmerkelijk voor een preekstoel dat hij niet de christelijke symboliek centraal stelt. Onderaan de preekstoel staat bijvoorbeeld een beeld van een oude man die Kronos voorstelt. De dame stelt Waarheid voor en ze toont hem de bijbel. Kronos schrikt wanneer hij de sluier afneemt en de bijbel ziet. Heel dubbelzinnig dus... (Delvaux maakte voordien versieringen aan het paleis van Karel van Lotharingen die een volbloed rozenkruiser was)
Nog dubbelzinniger is het boven de preekstoel: de boom met de gouden appels. Daarin zit een slang met een appel in de muil, die een engel in de hand heeft. Je kan niet uitmaken of de engel de appel in de muil steekt of hem uit de muil trekt... En onderaan de boom aan de achterzijde zit een salamander. Een alchemistisch symbool voor onsterfelijkheid of de steen der wijzen.

En als je toch in de kathedraal bent, kijk eens omhoog. Op de bakstenen muur staan metseltekens. In de middeleeuwen had men de gewoonte om met bakstenen van een andere kleur (misbaksels) figuren te maken. Dit waren heidense tekens die veelal stonden voor afweer van boze geesten, voor vruchtbaarheid,... Halverwege de 16de eeuw verbood de kerk dergelijke tekens op kerken. De enige kerk met die tekens binnenin de kerk is de St Baafskathedraal.

En ook op deze plaats vond in 1559 het laatste kapittel plaats van de Orde van het Gulden Vlies. De wapenschilden hangen er nog. Voordien hadden vliesridders kiesrecht op zo'n kapittel en konden ze enkel door de orde veroordeeld worden. Filips II, die de orde toen voorzat, had net voordien de vliesridder Egmont laten onthoofden zonder beslissing van de orde. Hij verwachtte tegenstand en daarom kregen de vliesridders vanaf dan geen kiesrecht meer, dus waren kapittels overbodig.

Of ga je in de crypte, dan vind je er een resterend stuk steen van het graf van Michelle van Valois, de eerste vrouw van Filips de Goede. Ze werd vermoedelijk vergiftigd nadat haar broer de vader van Filips de Goede had vermoord.
En uiteraard moet je het Lam Gods zien... :-)