Onder de schilderijen in kerken heb je natuurlijk de kruisweg. Die is ontstaan in de 15de eeuw onder impuls van Franciscus van Assisi. Aanvankelijk had hij zeven halteplaatsen maar uiteindelijk kwamen er 14. Pas in 1751 werden de halteplaatsen vastgelegd. Hoewel de plaatsing niet is vastgelegd, begint de kruisweg veelal aan de noorderwand en gaat zo verder in wijzerszin. Probleempje intussen is wel dat bij statie 6 het gezicht wordt afgeveegd door de H. Veronica en dat die intussen ontheiligd is door de Kerk.
De afgebeelde kruisweg hierbij hangt in de kerk van Drongen en is van de Latemse schilder Evarist De Buck (1892-1974). Hier zie je een landschapsschilderij van hem.

Ook preekstoelen dateren uit diezelfde periode. Eigenlijk komt dit alles door het Concilie van Trente. De Kerk wou paal en perk stellen aan diverse uitwassen en terugkeren naar het essentiële geloof met een doogedreven geloofbeleving.
Eigenlijk is een kerk één grote schatkamer aan symboliek: om een kerk binnen te gaan, moet je meestal trappen op. Symbolisch is dit dat je de materiële wereld verlaat en de spirituele wereld binnenkomt. Je moet je dus 'verheffen'. Ook kom je in het westen binnen (elke kerk is gericht naar het licht, het oosten). Vrouwen zaten aan de zuidkant omdat ze meer licht nodig hadden dan mannen, die aan de noordkant zaten.
Voor je binnenkomt heb je het boogvormig timpaan. Veelal staat er een laatste oordeel om nederigheid op te wekken. Dan kom je steeds in een portaal (bij de joden was dit een voorhof). Tot hier mochten mensen staan die niet gedoopt waren of die een kerkelijke ban hadden.
Het orgel staat vaak in het westen boven het portaal. Lang was dit het enige muziekinstrument dat toegelaten was, en het was dan nog eerder bedoeld om de toon aan te geven. Andere muziekinstrumenten waren lange tijd voor de kerk een teken van verderf. Ook vrouwen mochten lange tijd niet zingen in de kerk.
Een doopvont staat meestal in het zuidwesten, maar zeker niet bij het altaar. De pasgeborene is nog niet gedoopt en mag het 'licht' nog niet zien. Het altaar was de dichtste plaats bij God. Vandaar dat vele rijken zo dicht mogelijk bij het altaar wilden begraven worden.
En stoelen de in de kerk...die zijn er pas rond Napoleon gekomen. Voordien was er enkel meubilair voor de rijken die hun plaatsje duur betaalden aan de Kerk. Napoleon verordende dat de Kerk moest voorzien in een zitplaats om een kerkdienst bij te wonen, maar de Kerk mocht dan wel geld vragen voor die zitplaats. Het gevolg was dat de Kerk geld geroken had en de kerken werden volgestouwd met stoelen... Vandaag allemaal lege stoelen... Wat zei Bredero ook weer...?