Seisenegger was hofschilder bij de jongere broer van Keizer Karel. Hij schilderde dit portret in 1532. Keizer Karel was dan 32 jaar oud.
Portretten in die tijd hoefde niet realistisch te zijn. Als de persoon er ietwat op geleek was het voldoende, zolang het maar de uitstraling had die men wou. 
En dit zie je op dit portret: de geliefde poses in die tijd was wijdbeens en de handen in de zij. Dat straalde krachtdadigheid uit. Hier in dit portret is zelfs een kleine verwijzende vinger naar de geslachtsstreek om de potentie aan te geven (een vorst moest gezond zijn). En uiteraard de hond bij Keizer Karel. De hond vleit zich tegen hem, wat de trouw van zijn onderdanen betekent. Dat hij de halsband van de hond vastheeft, verwijst dat hij regeert en leidt.
Dat het werk niet natuurgetrouw is, merk je aan de halsketting van de Orde van het Gulden Vlies. Gulden Vlies stamt uit een verhaal van de mythologie over een ram met een gouden vacht, waarna nadien een zoektocht verhaald wordt (iets als de graal). De ridderorde was gesticht door Filips de Goede. De halsketting zelf moeten normaal schakels zijn met de vorm van een vuurslag. De persoonlijke lijfspreuk van Filips de Goede was namelijk: 'ANTE FERIT QUAM FLAMMA MICET' (Hij slaat alvorens de vlam vonkt). Een vuurslag was een metalen beugel (soort boksijzer) waarmee men op een vuursteen wrijvend sloeg. Het is die vorm dat de schakels hebben. In het Frans noemt het 'briquet', vandaar 'aansteker' dus. Op het schilderij zijn het andere schakels.
Iets anders dat opvalt bij het schilderij is de 'braguette' die Keizer Karel draagt, waarbij het geslachtsdeel wordt geaccentueerd. Dit was in de 16de eeuw in de mode. Het was toen de manier om 'macho' over te komen. En mocht men dan al niet te groot geschapen zijn, de braguette of ook kulzak genoemd (vandaar flauwe kul), was een zakje waar men van alles instopte: kleingeld, juwelen of zelfs snoepjes of stukken fruit. En dan maar hopen op fruitvliegjes...