Een typisch Vermeer tafereel: een kamertje waar het licht binnenvalt door een openstaand raam op het centrale onderwerp, in dit geval een brieflezend meisje. Dat het een liefdesbrief toont hij aan met de verwijzingen van het gele kleedje en de fruitschaal op de voorgrond waar vruchten liggen die naar erotiek verwijzen. Bovenop hangt aan de muur een kader met een cupidobeeld, die waas overschilderd. In 1979 ontdekte men die en intussen tovert men hem te voorschijn. HIER is ie. Dat de voorstelling allegorisch is en dus een dubbele betekenis heeft, toont hij zoals gewoonlijk aan met een drappering, zoals hier het groene gordijn en de rode drappering onder de fruitschaal.
Maar wat mij intrigeert in dit schilderij is: Wie of wat staat achter het gordijn? Onderaan zie je de rand van het gordijn, dus het gordijn sleept niet op de grond. Een gordijn moet dan doorhangen en hier staat hte wat bol. Althans de plooien geven dat aan. Als je dan aan de rechterrand van het schilderij kijkt, laat hij een klein openingetje dat je kan piepen tussen het gordijn. Je ziet dezelfde kleuren als de drappering waarop de fruitschaal staat (op het beeld met cupido zie je het beter). Dus... de fruitschaal staat niet op een tafel maar op een bed. Dat wordt bevestigd als he rechts kijkt, want de drappering sluit aan bij de vloer. En tussen het bed en het groene gordijn is geen ruimte, dus er moet iemand staan. (ook gezien de hoogte en de vorm van de plooien). En toch zie je geen voeten onder het gordijn.
Nog iets opmerkelijk: bekijk eens de witte kraag van het meisje. Bekijk dan de weerspiegeling in het venster. Die is daar veel breder. Foutje van de schilder? Ik denk het niet. Als je zo fijn schildert, zou dat zeker opvallen. En waarover zou de brief gaan? Is ze bedrogen? Misschien vertelt Cupido meer: er ligt een masker op de grond op het schilderij. Het masker is gevallen... Dus daarom dat erotisch fruit dat op bed ligt! Trouwens, wat ik steeds raar vind bij de schilderkunst van Vermeer: de mensen die hij schildert hebben nooit rimpels of huidplooien. Het lijken androgyne mensen. En toch komen ze levensecht over...
|