De Keyser was een schilder van romantische historiestukken en portretten. Dit is een van de propaganda-opdrachten die hij kreeg: De guldensporenslag die hij op het Salon in Brussel in 1836 exposeerde. België stond in zijn kinderschoenen en er moest de bevolking een kunstmatig nationaliteitsgevoel ingeblazen worden. Her en der verrezen vergeten helden onder de vorm van standbeelden: Artevelde, Ambiorix, Jan Breydel,... Ook in de literatuur met Hendrik Conscience's Leeuw van Vlaanderen. En dit was de bijdrage van De Keyser (naar wie de Keyserlei in Antwerpen is genoemd). 

Een typisch romantisch heroisch tafereel, met andere woorden: veel volk, veel heldenmoed, maar geen spatje bloed. Iconografisch niet echt interessant omdat de waarheid zoal duchtig bij het haar getrokken is, als het al niet kaalgeplukt is...
En dat het heroisch moest overkomen: het is 6,22m op 4,80m! Het werd opgekocht door Kortrijk maar het werd vernield door de bombardementen in 1944. De Keyser had nog een miniversie gemaakt en dit werd dan maar in 1963 door Kortrijk opgekocht (de nationale gevoelens waren intussen toch al getemperd). Momenteel wordt het gerestaureerd.

Om maar te zeggen hoe geschiedenis ingekleurd werd: Nergens werd op school, noch in de meeste boeken, vermeld dat België in feite een belegging was van Nathan Rothschild. Leopold I mocht dan wel koning spelen door toedoen van Engeland, hij werd opgezadeld met een arm land dat gemoderniseerd moest worden. En daarvoor is geld nodig. En wie stond te springen om geld te lenen? Nathan Rotschild! 
Op 19 december 1831 reeds wordt het dictaat van Calais getekend tussen de Belgische regering en de Rotschilds. Nathan leende 100 miljoen (in die tijd een aanzienlijk bedrag) aan een rente van 5% (wat zeer hoog was). Bovenop zou Nathan bepalen bij wie België in de toekomst zou lenen. De put was al gemaakt van in het begin....