Naast 'het angelus' is dit één van de bekendste werken van Millet. 'Glaneuses' bekekent 'arenleesters'. 'Aren lezen' was een oud recht van armen om op velden na de oogst, de resterende aren van koren op te rapen. 'lezen' is een oud Nederlands woord voor 'zoeken'.

Het mocht gedaan worden door vrouwen, kinderen tot 12 jaar en gebrekkigen die behoeftig waren tussen zonsopgang en zonsondergang. Het was geen zwaar werk, maar het vergde veel van het lichaam (vooral de rug). 

Het schilderij werd voorgesteld in 1857 op de Parijse Salon en kreeg veel kritiek. Die kritiek moeten we zien in de periode van het opkomend socialisme. Het schilderij was een soort verheerlijking van de lage stand. De drie vrouwen staan op de voorgrond, terwijl in de verte de volgeladen hooikar te zien is en rechts in de verte de opziener. Diverse bevolkingsklassen op één schilderij, maar de armen krijgen de aandacht. Dat was de kritiek. Ook de neerbuigende houding symboliseerde de armoede op het platteland.
Millet schilderde de drie houdingen bij het arenlezen: het zoeken, het oprapen en het terug rechtkomen.