Eentje voor de paardenliefhebbers. Dé schilder bij uitstek van paarden is de Engelse schilder Stubbs. Dit is zijn bekendste schilderij, een levensgroot werk van het geliefde renpaard van Charles Watson-Wentworth, markies van Rockingham.
Men spreekt van paarden als een edel dier. Het heeft geen muil maar een mond, geen poten maar benen. De herkomst hiervan is dat vroeger enkel edelen op een paard zaten en zich amper te voet verplaatsten. 'Edel' was dan ook voorbehouden voor dat soort paarden, niet voor bvb. boerenpaarden. 'Edel' in taal wijst ook op iets beter: edelsteen, edelmetaal,... Het ging dus op het paard van betere kwaliteit dat vroeger enkel door de adel bereden werd.
Hoe dan ook, Engeland heeft nog steeds een soort verering voor dat soort paarden. Er was zelfs een wet in Engeland dat men paarden die in steelkoolmijnen gewerkt hadden, niet mocht slachten. De paarden werden dan maar getransporteerd naar Antwerpen waar ze wel geslacht werden. Het vlees was echter zeer taai en zo maakte men er de bekende 'filet d'anvers' van.
Nog iets over ruiterstandbeelden: de verhaal dat de stand van de poten van het paard aanwijst hoe de ruiter gestorven is, is een fabel. Wanneer en wie dat verhaal ooit opdiste is niet gekend, maar het is een hoax die vandaag nog steeds bestaat.
|