Raymond Isidore (1900-1964) was een onderhoudsman op het kerkhof in Chartres. Geregeld nam hij scherven mee die hij vond en verzamelde die in de tuin. Het gaf hem de bijnaam 'picasiette' (bordendief). Rond de jaren '30 begon hij met de scherven zijn huis binnen te versieren, dan de buitenmuren, dan de tuin... Uiteindelijk bracht hij een mozaiek aan van 825 vierkante meter! Zijn levenswerk was af in 1962. Twee jaar later stierf hij.

Hetzelfde had je met Ferdinand Cheval (1836-1924) in Hauterives. Hij was een postbode en als hij op zijn ronde stenen tegenkwam die hij kon gebruiken, legde hij die opzij en ging ze na zijn rond ophalen. Zo bouwde hij het paleis van zijn dromen: het Palais Idéal de Facteur Cheval. Je moet maar eens googelen om een beeld te hebben.

Men noemt het naieve kunst omdat het een tamelijk kinderlijke simplistische manier is om iets uit te drukken. In hun geval zal het wellicht bezigheidstherapie geweest zijn, zoals sommigen op een koersfiets kruipen en denken dat ze Eddy Merckx zijn, of naieve psp plaatjes maken, of artikeltjes posten over iconografie die amper gelezen worden. De mens heeft iets masochistisch in zich, denk ik...