Dit is het laatste schilderij dat Nussbaum voor zijn dood maakte. De Duitse jood leefde ondergedoken in Brussel maar werd op 10 juni 1944 verraden en aangehouden. Hij werd gedeporteerd naar Auschwitz waar hij op 40-jarige leeftijd werd vermoord.

Het werk is een variatie op de klassieke dodendans, waarbij hier de dood danst op een verwoeste wereld, de wetenschap en de cultuur. De orgelman die zijn oor afsluit voor de muziek van de Dood, is een zelfportret.  
Toen Hitler aan de macht kwam, verliet Nussbaum Duitsland en hij zou er nooit meer terugkeren. Hij was dan ook meteen bestempeld als ongewenst en werd vervolgd vanwege zijn afkomst en vooral omdat zijn kunst 'ontaard' was, of zoals men zegde in Duitsland: 'Entartete Kunst'. Zowat alle moderne kunststromingen vanaf het impressionisme vielen hieronder.
Ironisch genoeg werd de term 'Entartete' niet bedacht door de Nazi's, maar door een joodse arts en schrijver.
Max Nordau had in 1893 een boek gepubliceerd met de titel 'Entartung' (ontaarding). Hierin legde hij verband tussen de in zijn ogen verloederde samenleving en de moderne kunst. Volgens hem was die kunst niet alleen een symbool maar ook een aanzet tot de verloedering in het Westen. Nadien namen de nazi's die term over.
Als je het werk bekijkt, neem er deze muziek bij: 'Frozen rivers flows' van Dobrinka Tabakova