Dit schilderij toont het bekende verhaal van Adam en Eva in de Tuin van Eden. Het is geschilderd in 1592 in de stijl zoals de Kerk het toen voor ogen had. Ik bedoel hiermee: Midden 16de eeuw beraadde de Kerk zich over het feit hoe het met het geloof verder moest na de opstanden van het protestantisme en de kritieken op de mistoestanden. Er volgden een reeks concilies die vandaag gekend zijn als 'het Concilie van Trente', wat de aanzet zou zijn voor de contrareformatie.

Globaal genomen wou men een vereenvoudiging in de kunst: geen overdadige luxe in schilderijen, maar eerder leerrijk. Muziek moest terug verstaanbaar worden, dus geen meerstemmigheid meer maar een terugkeer naar het Gregoriaans. De uitbeelding van scènes moest menselijk en begrijpelijker zijn voor de mensen. Caravaggio ging hierin heel ver en haalde zijn modellen van de straat, wat veel kritiek opleverde.

Dit schilderij van de zondeval is een schoolvoorbeeld hoe het wel moest. Het leest als een beeldverhaal. Mensen konden niet lezen maar herkenden wel symbolen. Even overlopen...
Links in de verte zie je het begin: God, in de vorm van een wolk, waarschuwt Adam en Eva in de Tuin van Eden. Ze zijn dan nog naakt en geen van de dieren rondom hen zijn roofdieren. Ze leven in harmonie.
Op het voorplan zie je de zondeval. In het midden de 'Boom der wijsheid', aangegeven door de uil in de boom, waar Eva naar wijst. In de boom zit een creatuur van half mens-half slang. De slang als het kwade en de verleiding.
De geslachtsdelen van Adam en Eva zijn bedekt door de blaadjes. Een verwijzing dat ze zich kleedden na de zondeval, maar tevens een voorschrift van het Concilie met betrekking tot naaktheid. Zo was de borstgevende Maria verboden, werden de naakten van Michelangelo van doekjes voorzien en de penissen van de beelden van Bernini afgehakt. Merk ook op dat de vrouw een blekere huidskleur heeft dan de man. De man wordt gespierd en volgens Griekse stijl afgebeeld. Door de witte kleur oogt ze fragieler, wat een verwijzing naar de ondergeschikte positie van de vrouw.
Onderaan de boom: de aap en de kat die elkaar omhelzen: symbolen voor mannelijk lust (aap) en vrouwelijke sluwheid(kat). Op de voorgrond padden en slakken. Kruipdieren die een duivelse reputatie hadden (de slang was na de zondeval veroordeeld om te kruipen).
Rechts achter Eva de bewaker van de boom: een leeuw in het duister die blijkbaar een moment onoplettend is.
De voet van eva staat op een slinger klimop. Klimop is een symbool van eeuwigheid. De pose verwijst naar de eindigheid van het leven. Net als de vlinder op de boom en op de klimop die de vergankelijkheid symboliseert.
Links zie je nog een vos (sluwheid)  en een hond die trouw aan de voeten van Adam ligt. Een verwijzing dat de mens heerst over de dieren.
Ook zie je achter de voet van Eva een egel: symbool van vrouwelijke intuïtie en moederschap. Achter Adam kijkt een pauw op afstand toe: symbool van ijdelheid en hovaardigheid. (mens die als God wil zijn)