Archer was een Schotse schilder uit de 19de eeuw die vooral landschappen, historiestukken, portretten en scènes schilderde van de Ridders van de Ronde tafel, Koning Arthur, Lancelot, Merlijn... Dit werk is er eentje uit en noemt 'verlangen'.
Vier vrouwen wachten aan de kustlijn. Het is een woelige zee en in de verte is een schip te zien. Elk van de vrouwen beleeft op hun manier dit moment: een vrouw staande, staart in de verte. De andere zit gknield en kijkt hoopvol naar het gezicht van de staande dame. Een ander wandelt ineengedoken de branding af en de vierde zit totaal ineengedoken op het strand.
Elkeen van hen verlangt in een ander stadium: de staande vol verwachting, de geknielde hoopvol, de wandelende berustend, en de ineengedoken zonder hoop.

Volgens de iconologia van Cesare Ripa wordt 'desiderio' (verlangen) als volgt uitgebeeld: Een Vrouwe, die totten hals toe een kleed heeft van verscheyden verwen, wesende gevleugelt, uyt wiens hert een flonckrende vlamme opgaet.
De vlammen moeten hierbij het verlangen symboliseren. Branden van verlangen. De vurige hoop die in je schuilt en naarmate de tijd vordert wegdeemstert als de hoop niet vevuld wordt. Het is een gevoel als vlammen van hoop die opflakkeren en dan weer verdwijnen door wanhoop, waarna de vlammen terugkeren en terug verdwijnen. Tot de verlangens worden ingelost en het vuur overheerst, of de vlam dooft en de wanhoop heerst. Dit wisselend gevoel is prachtig muzikaal weergegeven door een hedendaagse componiste, Dobrinka Tabakova, in haar concerto voor cello en orkest: Longing