Een zelfportret met zijn vrouw uit 1934. De stijl waarin Willinck schildert noemen we het 'magisch realisme', zoals we dat bij ons kennen van Paul Delvaux. Hoewel bij Paul Delvaux de betekenis moeilijk te achterhalen is, is dit bij Willinck wel het geval.

We zien een koppel op een terras staan. De vloer is verweerd en achter hen staat een standbeeld. In de verte zien we een landschap en de lucht heeft dreigende wolken. Het koppel lijkt afstandelijk en koel. Elk kijken ze in hun richting in de verte. Hij heeft een schilderspalet in de hand en een penseel. Zij draagt een hoed en heeft de handen in elkaar voor haar lichaam. Tot daar de iconografische beschrijving van het werk.

Om een interpretatie te maken via symbolen wordt je hier niet veel wijzer. Je moet al op zoek gaan in het leven van de kunstenaar om enig aanknopingspunt te vinden...
Carel Willinck (geb 1900) trouwde een eerste keer in 1927 met Mies van der Meulen. Bij het koppel woonde de schrijver Rein Blijstra in waar een driehoeksverhouding ontstond. Na een jaar ging het koppel uit elkaar en koos Mies voor de schrijver. In 1930 hertrouwde Willinck met Wilma Jeuken (what's in a name). Het is deze vrouw die op het schilderij dus staat. Kort na hun huwelijk maakten ze reizen door Italië en vandaar het landschap van het schilderij. Ze waren dus vier jaar samen op het moment van het schilderij.
Als je dan goed naar het standbeeld kijkt, merk je dat het beeld een vrouw is met een opvallend rond gezicht. Vergelijk dit met een foto  van zijn eerste vrouw en je merkt gelijkenissen. Ook opmerkelijk is dat het beeld wel erg lange vingers en lange tenen heeft. Ook kan je vergelijken met dit schilderij van hem uit 1925, het'kralenmeisje', wat een portret is van zijn eerste vrouw.

Hoe het verder zou gaan in zijn leven: Mies van der Meulen stierf in 1988 en werd 88 jaar. Wilma Jeuken stierf in 1960 (55j) aan een hersenbloeding. Carel Willinck hertrouwde na de dood van zijn tweede vrouw met de extravagante Mathilda de Doelder (zij was dan 31, hij 69). Dit bleef duren tot 1975, toen hij haar aan de deur zette en hertrouwde in 1977 met de dan 43-jarige kunstenares Sylvia Quiël. Carel Willinck overleed in 1983.