Met dit genretafereel haalde Greuze een maatschappelijk thema aan uit zijn tijd. Het was dan ook een groot succes op de Salon in 1761.
Het gaat over het huwelijk. In de betere klasse was het huwelijk een zakelijke verbintenis, een verstandshuwelijk. Bij het gewone volk trouwde men uit liefde of noodzaak.

Om het schilderij te begrijpen moet je het vertikaal in twee delen.
De rechterkant is de mannelijke, zakelijke kant: de man van de burgelijke stand die de verbintenis vastlegt, de vader die de bruidsschat ontvangt, het meisje dat argwanend naar de bruidegom kijkt of hij wel voldoende status heeft.

De linkerkant is de vrouwelijke,emotionele kant: een meisje huilt, de moeder neemt de hand van de bruid, een meisje achterin is stikjaloers omdat zij niet de bruid is, een jongen is nieuwsgierig wat gebeurt, en een klein meisje is kippen aan het voederen.

Op de voorgrond zie je de deugdzaamheid: de kip met de kuikentjes als symbool van moederschap en verwijst naar het maken van nakomelingen. Het eten en drinken wijst dat men voor zichzelf zal moeten zorgen en zal moeten werken.

Het decor is dat van een plattelandsgezin, maar niet van een gewone arbeider. Het zijn mensen van een iets betere klasse. De kast rechts is goed gevuld en toont de bezittingen, op het rek bovenaan staan een reeks broden. Het verwijst naar een zekere rijkdom, maar niet naar luxe.

Zelfs Diderot was opgetogen over dit werk en wel om de onderliggende toon in het schilderij. De schilder toont niet alleen het verschil qua huwelijk. Hij schildert ook het moraliserende: wanneer je een gewone man maar een beetje macht of rijkdom geeft, dat hij zich precies hetzelfde gedraagt als de rijke, die hij voordien verfoeide...