Het verhaal van Salome is wellicht gekend: ze danst voor Herodes (dans der zeven sluiers) en mag nadien een geschenk kiezen. In overleg met haar moeder vraagt ze het hoofd van Johannes de doper.
De scène is in de schilderkunst veelvuldig geschilderd, denk maar aan de versie van Caravaggio, Lucas Cranach of de versie van Rubens.
Alle versies zijn gruwelijk en theatraal. Tenzij deze versie van Corinth die wel op de lachspieren werkt...

Het schilderij leest als een verhaal als je de gezichten bekijkt. Salome is duidelijk gefocust op het kruis van de slaaf die de executie deed. Het wordt nog eens duidelijk gemaakt met haar vingers, waarmee ze de ogen van Johannes de doper mee opent.
De vrouw in het rood achter Salome heeft het door en heeft er plezier in. Ze lacht naar de slaaf en de slaaf zelf kan er ook om lachen. 
De slavin naast haar is er niet mee opgezet. Is ze de vrouw van de slaaf? Heeft hij een erectie of is hij groot geschapen? We zullen het nooit weten. Hoewel, kijk eens naar de hand van de slaaf achter zijn rug...:-)