'Lasciate ogni speranza, voi ch’intrate' (laat varen elke hoop, jullie die binnentreden)
Dit had normaliter bovenaan de poort moeten staan, maar Rodin, die 30 jaar aan de poort werkte,overleed en liet ze onafgewerkt achter.

De inspiratie voor de poort vond Rodin op zijn reis naar Italië. Daar had hij de oostelijke deur gezien van de doopkapel in Firenze van Ghiberti, gekend als de 'Paradijspoort'. Volgens een legende zou Michelangelo geroepen hebben toen hij de deur voor het eerst zag, dat het de poorten van het paradijs waren. Mooie legende, maar waarschijnlijker is de naam komt doordat de deur vroeger uitgaf op de begraafplaats die lag tussen de doopkapel en de kathedraal.
Vandaar dat Rodin een tegenhanger maakte die de naam 'hellepoort' kreeg. Voor de figuren op de poort had hij zich geïnspireerd op 'La Divina Commedia' van Dante. Oorspronkelijk was het een bestelling van de Franse regering en was ze bedoeld voor het museum van Toegepaste Kunst in Parijs (dat er nooit gekomen is).
Oorspronkelijk was Rodin van plan om chronologisch Dante’s reis door de hel af te beelden, maar al snel kwam hij er achter dat dit niet haalbaar was. Rodin koos er daarom voor om vooral de wanhoop, chaos en pijn van de hel te laten zien in talloze figuren die uit de deur naar voren kwamen. Vandaag zijn de bekendste beelden hier uit 'De Denker' en 'De Kus'. Maar in totaal had hij 186 beelden voorzien.
Het origineel gipsen model staat in he tMusée d'Orsay in Parijs. Daarvan zijn drie bronzen afgietsels gemaakt, die staan in het Rodin Museum in Parijs, in Philadelphia en in Tokio. Verder zijn daarvan nog veel kopieën gemaakt, zoals deze op foto in Zurich.