Het oogt vertederd. Een oud dametje dat tijdens het lezen van een boek ingedut is. Zo lijkt het vandaag althans. In de 17de eeuw was dit een moraliserend schilderijtje over de ledigheid van mensen.

Op haar tafeltje staat een kussen met haar kantkloswerk. Dat was teken van huiselijkheid en ijver. Het staat nu onaangeroerd. Daarnaast ligt de bijbel op de pagina van het boek Amos, waar vertelt wordt dat God de zondaars streng maar rechtvaardig straft. De kandelaar achter haar naast te beter is gedoofd. Het goddelijke is niet aanwezig.
Dat ze oud is, is geen reden dat ze ledigheid moet vertonen, zo oordeelde men in die tijd. Ze heeft al zo weinig tijd meer te leven en ze doet niks! Dat wordt aangetoond met de zandloper die achter het kantkloskussen staat.
En wij maar spreken van een welverdiend pensioen! Had het aan de Kerk gelegen...