Deze schilder is vandaag wat vergeten, niettegenstaande zijn fijnschilderkunst weergaloos is. Elias was van geboorte van Antwerpen maar de familie week rond 1665 uit naar Amsterdam en later in Utrecht. Hij was toen 15 en leerde daar de stiel bij de Nederlandse fijnschilder de Heem. Elias van den Broeck schilderde vooral stillevens. En hoe...
In 1673 keert hij terug naar Antwerpen waar hij lid werd van de plaatselijke St Lucasgilde. In 1685 verliet hij de stad en de reden was omwille van dit schilderij...
Het is een schilderijtje van 50 x 40 cm. Een slang is klaar om toe te slaan op de sprinkhaan. Daarrond fladderen vlinders, kruipen slakken en zit een muiosje verscholen toe te zien. De fijnheid van schilderen grenst aan het fotografische. Maar voor Elias van den Broeck kon het nog realistischer: hij had om alles nog levensechter te maken, de vleugels van de vlinders niet geschilderd maar het doek voorzien van echte vlindervleugeltjes die hij kleefde op het doek.
Elias wou nog een stap dichter gaan met het realisme, maar zijn collega's dachten er anders over. Zij vonden dat hij bedrog pleegde doordat hij ze niet geschilderd had (hoewel hij het ook had gekund, gezien de rest van het schilderij). Was het afgunst van anderen? Werd de techniek écht niet gewaardeeerd? In ieder geval werd Elias van den Broeck gedwongen om de stad te verlaten wegens dit 'bedrog'.
Hij vestigde zich nadien terug in Amsterdam...