Dit schilderijtje werd door Murillo rond 1670 geschilderd. Murillo schilderde vooral religieuze taferelen, maar soms ook genretaferelen zoals dit, die hij dan verkocht voorname kooplui wat zijn bekendheid stimuleerde.
Het heeft een sterke aantrekkingskracht. Twee vrouwen aan een raam. Beiden lachen. Waarom?
Het jonge meisje staat voorover en leunt op het raamkader. Haar doordringende uitdagende blik en lach is er eentje die elke jongeman op hol zou brengen. De oudere dame staat meer achteruit. Ze verbergt haar lach met de hooddoek die ze om heeft en houdt met de andere hand het vensterluik open.
De scène nodigt uit om te kijken en vragen te stellen. Wat zien ze? Wordt het meisje bewonderd op straat? Zijn er jongens voor haar aan het uitsloven? Of is er iets totaal anders aan de gang? Hoe dan ook gebeurt er iets dat zij zien, dat hen vrolijk maakt.
Wat wel opvalt is dat de dame een volle lach heeft die ze verbergt, terwijl het jong meisje louter glimlacht en een doordringende blik heeft.
Is het een moeder met dochter? Of een jong meisje met haar chaperonne? Op het schilderij kunnen we het niet uitmaken, maar...

Murillo leefde en werkte in Sevilla. Hij gaf oorspronkelijk aan het schilderij de titel 'Las Gallegas', wat kan vertaald worden als 'De Gallicische vrouwen'. In de tijd van Murillo zakten mensen uit Gallicië af naar Sevilla in de hoop op een beter bestaan.
Vergelijk het met de meisjes in de 19de eeuw in Frankrijk die afzakten naar Parijs en droomden van een carrière als zangeres of als danseres in de opera. Velen kwamen uiteindelijk in de prostitutie terecht.
Dit had je dus ook in de tijd van Murillo, dat vele vrouwen zich uiteindelijk prostitueerden in Sevilla. 
En via deze historische weg krijgt de uitdagende blik van het meisje een betekenis...