Besta ik
in een spoor
en het licht
dat mijn schaduw gooit
zomaar op kluiten grond
neen, sprakeloos ben ik
niet alleszins
dit zou niet uitgesproken zijn
in heelheid van gesproken
kunde
Is het stilte
of de maan
die mij tot deze woorden spoort
of slapeloosheid die me dwingt
in verbondenheid tussen wat is?
Hoort ge mij?
het is de wind die spreekt
en elke steen verkleint
in tijd
veelvuldig voorbij sporen
Reacties op bericht (1)
06-09-2007
achtergelaten sporen van morgen
het bestaan in een spoor van licht en schaduw verbindt bergen met de tijd, soms slepend soms hinkelend...net zolang tot de berg verschrompelt, een spoor mompelt in verleden gedachten...een steen als landschap van boomgeraamte
prachtig geschreven Warket. Groetjes
06-09-2007, 09:49
Geschreven door kerima ellouise
Over mijzelf
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
Ik ben een man en woon in de wereld (de wereld) en mijn beroep is zien bouwen.
Ik ben geboren op 11/09/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles.