verbruikte toekomst
Inhoud blog
  		• droomwereld
  		• spiegelscherven
  		• voor een medemens
  		• Lacjeaw
  		• verkeerde ochtend
  		• nietsnut
  		• noma
  		• bloemenvrouw
  		• maart
  		• nostalik
  		• schemerschrift
  		• vuur
  		• zaterdag 21 maart
  		• niksniksniks
  		• zwerfvuil
  		• luchtbelheiligen
  		• coiffeur
  		• hazenrug
  		• speekselgeut
  		• zondag vijftien februari tweeduizend en negen
  		• wandelstok
  		• vraag me af
  		• straatsteenCé
  		• vrijdag 16 januari 2009
  		• lompenvrouw
  		• brief
  		• rugkeuvel
  		• begin 2009
  		• simpel
  		• vrijdag 26 december 2008
  		• ongetiteld
  		• ouderschap
  		• kil fluistert het weer
  		• ongetiteld
  		• Dinsdag 15 augustus 2006
  		• dinsdag 2 december 2008
  		• slapende mens
  		• land in
  		• amsterdam
  		• 25 mei 2006
  		• neushoorn
  		• parijs
  		• zwartwitteveetje
  		• ongetiteld
  		• zondag 9 november 2008
  		• kijken
  		• volrond
  		• ma
  		• heidenspraak
  		• neig
  		• donderdag 14 oktober 2004
  		• dinsdag 11 april 2006
  		• zondag 5 oktober 2008
  		• blind
  		• zondag 9 april 2006
  		• zondag 28 september 2008
  		• schuw
  		• duimreuk
  		• mountainbike
  		• de laatste mens
  		• konijnenvoer
  		• demonen
  		• bloedneus
  		• in opgetroopte hemdsmouwen
  		• helaas
  		• geur
  		• afscheid
  		• litteraire droom
  		• zondagnacht
  		• ietwat verward
  		• ze bijt
  		• nachtvandaag
  		• poken
  		• nooit gestopt
  		• hoe mijn leven begon
  		• roi Albert
  		• kilte dampt
  		• windstoten
  		• hoteldroom
  		• flodder
  		• papillon
  		• tweeling
  		• laatste dag
  		• zwijg
  		• piemonte
  		• de lege uitgestrektheid der dingen
  		• kostuum
  		• onverzonden brief
  		• regenboog
  		• hoe- hoe ' erkoe
  		• vrijheid
  		• 1 juni 2008
  		• aapneus
  		• zeug
  		• drie eigenzinnigen
  		• katrien
  		• ik en de wereld
  		• nieuwjaar
  		• italië
  		• goulash
  		• stalen vogels
  		• fietstocht
  		• ma
  		• dertig april 2008
  		• aardbei
  		• repetitie
  		• gele tulp
  		• hommel
  		• azuurblauwe morgen
  		• roofvogel
  		• zaterdag twaalf april 2008
  		• Brussel
  		• droomhuis
  		• dampende mest
  		• vrijdag 20 augustus 2004
  		• schaduw
  		• vraag me af
  		• hapjetapje
  		• bloemenvrouw
  		• waterdame
  		• caroline
  		• mistig
  		• donderdag 20 maart 2008
  		• vreemd normaal
  		• kijk
  		• wanhoopsdaad
  		• barman
  		• dinsdag 4 maart 2008
  		• ooit
  		• vandaag
  		• vandaag
  		• verkoudheid
  		• geboorte
  		• gebroken spiegel
  		• verzwegen
  		• dinsdag 12 februari 2008
  		• naartoe
  		• sprekver...
  		• sneeuw
  		• aftakel
  		• konijn
  		• lichtwoorden
  		• donderdag 24 januari 2008
  		• toch
  		• theo
  		• weetik?
  		• duet
  		• striem
  		• storm
  		• geen hout meer
  		• maandag 22 mei 2006
  		• malschaduw
  		• snolwijs
  		• mal4
  		• mal3
  		• mal2
  		• mal1
  		• volkscafé
  		• mosselfriet
  		• verstotene
  		• kerstavond2007
  		• ontbijt
  		• dialoog
  		• sneeuw
  		• vorst
  		• evjeke
  		• boerweg
  		• 2late
  		• frietketel
  		• ik wil nog wel even
  		• woestijnmensen
  		• honds
  		• onpoeet
  		• onnozel
  		• weeral hetzelfde
  		• zondagsmarkt
  		• poker
  		• onzin
  		• marcel
  		• bouwvakkers
  		• festijn
  		• nog wat tijd
  		• pint bier
  		• jeke
  		• droom1000
  		• citeer
  		• brunch
  		• sjoukroet
  		• schouwburg
  		• onkruid
  		• plvc
  		• koeien
  		• seizoen
  		• witlicht
  		• arlette
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    verbruikte toekomst
    23-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.parijs

    Donderdag 11mei 2006

    Aan de trappen van het gemeentehuis eet zij een broodje en ik sardienen uit blik dat we net gekocht hebben. De zon gloeit. We fietsen naar Parijs langs bebost gebied dat uitmondt aan de Maasvallei tot in Wepion. Nog vijf kilometer tot aan ‘Le chateau du beau Vallon’. Net op tijd om de zonsondergang te zien.
    ’s Ochtends dringt de zon door sparren langs het open venster in de kamer. Ik blaas haar wakker. We gaan verder door de Maasvallei. Halverwege Mariembourg … het is heet. Laten we in de schaduw ‘les boulettes de la maison’ eten. Terwijl zij in een tijdschrift bladert lees ik de krant. Dan steken we de Maas over langs een doolhof met smalle bruggen. De weg gaat verder recht door een bos. Dit wordt kilometervreterij.
    19h: De gastheer en zijn dame spreken met een Antwerps accent.
    Na de schemer zitten mensen buiten te praten. Er hangt een kruidengeur van barbecue in de lucht.


    zaterdagochtend

    Vannacht heeft het geregend. Bij het vertrek regent het opnieuw. Een uur later wordt de hemel blauw. In Balieux kopen we brood. Picknick op de trappen van een kerk. We fietsen langs een asfaltweg de grens over. Er is een vervallen café dat de tweede wereldoorlog nog gediend heeft.

    17h rue Jean Charton 18…
    De dame die ons verwelkomt is veel ouder dan ze eruit ziet. Geblondeerd, opgespoten lippen, weggetrokken rimpels, een boezem om U tegen te fluisteren en gekleed als een wulpse tiener.
    Die valt nu echt in mijn smaak, zeg ik.
    Hoe is dat toch mogelijk, zegt ze onbegrijpend.
    De inkomhal en de trap zijn versierd met roze en witte bloemen. Hemelbed opnieuw roze met pastel, spiegels en antiek. Satijnen kussens, frullen en franjes. Zelfs het wc-papier is geparfumeerd.
    ’s Anderendaags is het geneveld. De weg gaat lichtglooiend door gele koolzaadvelden, kleine dorpen zonder winkels en staminettes. In de late namiddag zijn we in de laaggelegen voorstad van Laon. De kathedraal is gebouwd op de top. Zodra we de spoorwegbrug oversteken begint de steile klim. Zij boekt een overnachting in hotel ‘Les Chevaliers’. Wijn, paté met zoutkoekjes op de kamer. Dan slenteren door de kleine stad ondergedompeld in strijklicht. De immense ruimte in de kathedraal is adembenemend. Het licht dat langs de glasramen binnenvalt wordt gevangen tussen bogen en gewelven waaruit een engelenkoor galmt. We gaan traag door de enorme middenbeuk. In het portaal neem ik in een lichtstraal een foto van haar. Vanop een stenen reling hierboven zien we het landschap waar we doorgefietst zijn. We kletsen tegen elkaar als goede vrienden.

    22h30
    Een sigarettrek in de vensteropening van de badkamer. Ik registreer zonder diepgang. Tijd om slapen te gaan.

    De volgende ochtend om 6h30 rook ik opnieuw in de vensteropening van de badkamer een sigaret. Iemand van de vuilkar plukt met een grijpstok zwerfvuil van het trottoir. De helft blijft liggen. De man staat er blijkbaar alleen voor.
    Terwijl ze uitslaapt ga ik in de stad. De onbemande kabellift die het lage met het hoge stadsdeel verbindt, gaat met hoge snelheid heen en terug, echter zonder pendelaars. Midden in een zijstraat aan ‘La Place General Léclercq’ laat een jongeman zonder gêne een hond zijn behoefte doen. Een uit tegenovergestelde richting komende voetgangster werpt met enige afschuw een blik naar de langwerpige zandkleurige drol. Het maandagochtendleven komt op gang. De kokette dames op de trottoirs vormen een schril contrast met de vervallen natuurstenen gevels. Nonchalante schoonheid. Klakkende hakken op de kassei…klak…klak…klak.

    16h35
    Burlp…die Leffe smaakt. Vive la France! Merde aux voitures! Vandaag zijn we amper twee fietsers tegen gekomen.
    Ik bestel ‘un grand café au lait’. Ze vindt die jonge serveuse onsympathiek. Ik niet. Ik hou van die koele uitdrukking en dat handje dat de deur dicht smakt in plaats van dicht te doen. Daarachter ligt meestal een ondoorgrondbare reden. Niet dat ik haar badwater zou drinken, maar het heeft iets.


    dinsdag 16 mei

    De gastvrouw, rondborstig struis, vraagt of we vanavond mee eten. Natuurlijk eten we mee. Ze toont langs een stenen trap de kamer.
    s’ Avonds zijn we met zes aan tafel. De gastheer die tevens burgemeester is, verschijnt als laatste met in zijn linkerhand een fles wijn. Een monument van een vent met politesse.

    woensdag 17 mei

    6h45
    De zon geeft al warmte in de hoger gelegen velden. Ik moet op tijd terug zijn om haar wakker te maken voor het ontbijt. Stipt om 8h wordt de tafel gedekt. Ik laat de ochtendlucht diep in mijn longen dringen, blaas ze krachtig uit, herhaal tot lichaam en geest scheiden.
    Na het ontbijt willen we nog een dag langer blijven, zonder moeite en tijd zat.
    De dorpen in deze glooiende landschappen zijn onveranderd gebleven. Alleen de weg heeft er een asfaltlaag bij gekregen. De huizen zijn opgetrokken met gekalibreerde witte steen en tegelpannen daken. Daartussen geel, wit en purper bloeisel dat bedwelmt. Hoofd ondersteund door linkerarm, verrijkt met leegte. Men zegt dat gemis de basis vormt voor een goed verhaal. Nu ik niets mis, niet het minste verlangen heb en alleen nog het ogenblik koester, verkleumt mijn pen bij elke zin. Binnen klettert geluid als afwas zonder afwasmachien. Ik dacht ook kikkers te horen in een kwakkend geluid.

    Leven ingekapseld in tijd en ruimte. Oneindig ziet het kind akkers opnieuw bloeien, heersen verzonnen Goden onmacht der wijzen tot het licht dooft.
    Is het een zwaluw of een vreemde vogel die dit geluid maakt? Het lijkt op een snel kabbelend riviertje, maar dan vanuit een boom.

    11h
    La Collégiale St. Thoma, gebouwd in 1182. Aan de ingangsboog is een inscriptie: ‘Le peuple français reconnaît l’Etre Suprême et l’immortalité de l’âme’. Ik koop een bloedpens die we op een bank achter een kermismolen op eten. Zij proeft twee centimeter. Ik slok achtentwintig centimeter naar binnen. Mijn vingers hebben er een bruin-rode kleur van gekregen. Ze zegt: veeg uw mond schoon.
    Op de heuvel aan de ruïnes van een Romeins amfitheater slaan we een bospad in. Nog tachtig kilometer.

    donderdag 18 mei

    22h53
    Place de la Bastille in Parijs. Ongetwijfeld drinken we cocktail op een terras. De laatste 30 km ging het in tegenwind langs een kanaal. Deze stad bruist. Ik kus haar op een wang. We hebben een goedkoop hotel gevonden in de rue Antoine. De fietsen konden in de inkomhal. Kleine kamer met twee eenpersoonsbedden. Ouderwets en versleten maar het werkt. Het water is even warm als in een viersterrenhotel waarvoor je hier gemakkelijk tweehonderd euro betaalt. In dit hotel mag je zelfs roken op de kamer.
    Het is nacht. We drinken chocomelk met Cointreau. Ik lonk naar ‘les Parisiennes’ die zwierig voorbij lopen. Nu nog banen fietsers zich een weg langs het drukke verkeer. Ongelooflijk. Parijs is een fietsende stad in wording. Ik krijg zin om mijn fiets in het hotel te gaan halen maar dan rijd ik onherroepelijk verloren.


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Foto
    Over mijzelf
    Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
    Ik ben een man en woon in de wereld (de wereld) en mijn beroep is zien bouwen.
    Ik ben geboren op 11/09/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: vanalles.
    Archief
  		• Alle berichten
    Mijn favorieten
  		• website
  		• kerima_ellouise
  		• Kaatje Wharton
  		• Marleen De Smet
  		• fotos
  		• warket

  		•
    Foto
    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Foto
    Laatste commentaren
  • geen titel (maart)
        op verkeerde ochtend
  • Vele groetjes uit Zonhoven (sloefke)
        op droomwereld
  • ongetiteld (warket)
        op verkeerde ochtend
  • Ja inderdaad, (Michelly)
        op verkeerde ochtend
  • ongetiteld (warket)
        op zaterdag 21 maart
    • Gastenboek
  		• groetjes terug
  		• Groetjes.
  		• fijne avond
  		• vriendelijke groetjes van uit Tessenderlo
  		• WANDELGROETJES UIT BORGLOON

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Foto

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!