Ik had een afspraak bij de kapper. Wassen en snijden om 17 h. Mijn haar laat ik knippen in een kapperszaak hoofdzakelijk voor vrouwen bedoeld. Ik heb een hekel aan een man die mijn haar doet. Die klappen teveel. Deze vrouw zwijgt, en als ze dan toch iets zegt is het welgemeend, of ben ik naief misschien? In elk geval, zij die mijn haar knipt tot iets dat ik niet meer moet kammen, zwijgt tegen mij. Dat is perfect. Wanneer het water à point over mijn hoofd stroomt sluit ik mijn ogen en voel ik die masserende fijne vingers over de huid van mijn schedel gaan. Daarna beleef ik het haarknippen als een lust. Ik krijg dan een ijskoffie met een strootje. Het is als gekietel op een blote rug. Zwijgzaam wordt mijn haar geknipt. Zwijgzame haarknippende vrouw met een glimlach in haar ogen. Knip...knip...fluistert de schaar zo dicht bij mij. Daarna ga ik buiten en doe ik mijn hoorapparaten aan. Het leven krioelt en zingt in zijn eigen taal. Nu stokt dit schrijven in een voorlopig zwijgsel.
Reacties op bericht (2)
03-06-2007
ongetiteld
Uw reactie doet me plezier.
Ik heb zonet nog dat gedicht van 'een kind vol zee' herlezen. Is puur.
Ik vraag me af waar proza stopt en poëzie begint.
03-06-2007, 00:20
Geschreven door warket
02-06-2007
mooi !
heerlijk lezen dit !
02-06-2007, 21:54
Geschreven door kerima ellouise
Over mijzelf
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
Ik ben een man en woon in de wereld (de wereld) en mijn beroep is zien bouwen.
Ik ben geboren op 11/09/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles.
Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
