Inhoud blog
  • Poëzie
  • Bij een zelfportret van Egon Schiele
  • 11 November
  • Onder het melkwoud
  • de laatste rij achter de tweede muur
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.

    Het Vraagteken
    de ingewijde heeft geen lippen, de kraamvrouw zwijgt ( Hugo Claus )
    20-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op de verjaardag van Arthur Rimbaud





    Sensation

    Par les soirs bleus d'été, j'irai dans les sentiers,
    Picoté par les blés, fouler l'herbe menue :
    Rêveur, j'en sentirai la fraîcheur à mes pieds.
    Je laisserai le vent baigner ma tête nue.

    Je ne parlerai pas, je ne penserai rien :
    Mais l'amour infini me montera dans l'âme,
    Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien,
    Par la nature, heureux comme avec une femme.

    Arthur Rimbaud

    20-10-2011 om 00:00 geschreven door ingewijde

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Startpijn




    Toch blij dat ik ermee begonnen ben.
    Meerdere keren denk ik: dit moet ik opschrijven, gewoon om het later nog eens te lezen, nog eens het momentum van iets treffends, maar te vluchtig,voor de geest kunnen halen


    Zo bijvoorbeeld : de zachtheid van een lief gebaar. De wereld die nog steeds stil staat wanneer Zij in de wagen onverwacht en traag Haar hand op mijn dij legt.
    Verbondenheid is tastbaar, intimiteit de reden van het bestaan.

    Of werd zij zo aangegrepen door de liederen uit Winterreise die toen onze kleine ruimte vulden?

     


    http://www.youtube.com/watch?v=zC7gEVSgf9k&feature=related">http://www.youtube.com/watch?v=zC7gEVSgf9k&feature=related</a>

     

    Der Lindenbaum


    Am Brunnen vor dem Tore
    Da steht ein Lindenbaum
    Ich träumt in seinem Schatten
    So manchen süßen Traum
    Ich schnitt in seine Rinde
    so manches liebes Wort
    Es zog in Freud und Leide
    Zu ihm mich immer fort

    Ich mußt auch heute wandern
    Vorbei in tiefer Nacht
    Da hab ich noch im Dunkel
    Die Augen zugemacht
    Und seine Zweige rauschten
    Als riefen sie mir zu:
    "Komm her zu mir, Geselle
     Hier findst du deine Ruh

    Die kalten Winde bliesen
    Mir grad ins Angesicht
    Der Hut flog mir vom Kopfe
    Ich wendete mich nicht
    Nun bin ich manche Stunde
    Entfernt von diesem Ort
    Und immer hör ich's rauschen:
    "Du fändest Ruhe dort 


    Wilhelm Müller, 1822 (1794-1827

    20-10-2011 om 00:00 geschreven door ingewijde

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 28/11-04/12 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Zoeken in blog




    forum

    Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum


    Zoeken met Google




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!