Eén van mijn hobby's is zingen in een kamerkoor. Nu zal je je misschien afvragen wat dit is. Daarom beschrijf ik dit even : Een kamerkoor wordt ook een vocaal ensemble genoemd. De groep bestaat uit een 20-tal zangers : sopranen, alten, tenoren en bassen. Wij zijn (bijna) allen amateurs met een passie voor koormuziek.
Achtergrond: Tijdens m'n kinderjaren werd ons (klassieke) muziek met "de paplepel" meegegeven. Mijn muzikale ouders kregen weer op hun beurt de muziek mee van hun ouders... Mijn moeder speelde piano en beiden zongen ze in een welbekend koor. Mijn vader zingt nu nog! Aldus ging ik (en mijn 4 broers) naar de muziekschool. Woensdag en zaterdag waren hiervoor de uitgelezen dagen om notenleer, muziekles te krijgen of samenspel te volgen. Zo klonk er eerst vooral blokfluit en dan geregeld gitaar, piano, dwarsfluit (ikzelf) en/of viool in ons huis. Wat een genot! Niet altijd echter, want soms waren er verschrikkelijk moeilijke "studies" die dan nog telkens tot vervelens toe moesten herhaald worden of klonk het thuis als een "kakafonie"... Enfin! Ik ben toch heel dankbaar want zo ben ik uiteindelijk ook gaan zingen. Mijn zangmicrobe begon aanvankelijk in het jeugdkoor van de muziekschool, dan het jeugdkoor van de parochie, dan het schoolkoor om dan uiteindelijk naar een echt volwaardig koor over te schakelen, nl. het Antwerps Bachkoor.