De decembermaand is vers aangesneden en daarmee is het einde van 2007 al in zicht. De koude, de nattigheid, de winderige dagen dwingen ons om warmte en beschutting te zoeken bij huisgenoten, vrienden of bekenden. Een ideale tijd om te genieten van de huiselijkheid, want we wonen toch zo comfortabel en maken er te weinig gebruik van. Dat het maar vlug Kerstmis wordt om weer maar eens te zingen, te bidden en te hopen op 'vrede op aarde', want HOOP doet leven. Laten we licht maken in en rondom ons, dan weegt alles minder zwaar. Dat het maar vlug Nieuwjaar wordt om weer eens gelukwensen te mogen uitspreken, want we mogen en kunnen nog wensen. Mogen de geschenken die we krijgen en geven oprechte tekens zijn van onderlinge dankbaarheid en genegenheid. Zij geven immers zuurstof aan de liefde en verstevigen de relatiebanden. Bij het einde van het jaar zijn we wel een jaartje ouder maar ook een beetje gelukkig omdat we dan weer een vers jaar mogen aansnijden.
P.S. Als je, beste lezer, mijn kerngedachten apprecieert, laat het me weten (eventueel met een appreciatie)
