We zijn zaterdag naar een lentefeest geweest. Een heel leuke dag, dat wel. Maar voor mij een dag zonder inhoud. Want wat is nu een lentefeest? Ik liep er onwennig bij en zocht iets maar vond niets. De kinderen konden zich dat niet aantrekken en hadden de grootste leute in het optreden van de clown. Nadien een welkome brunch. In de late namiddag naar een indoor-pretpark voor de kinderen en daar kregen we een lekker diner. Iedereen vond het gezellig. Ik ook, maar miste mijn Lisa-Marie enorm. Ze zou zich daar ook enorm geamuseerd hebben. Kirsten is met Lisa-Marie naar ons Vanja geweest, voor een hele week tijdens de paasvakantie. Ze zouden daar over de hele problematie gepraat hebben. Vanja weet dat ik doodgraag zou willen weten wat er nu bij Kirsten zo dwars ligt, dan kan ik misschien alles beter begrijpen. Maar ze laat me gewoon meer als een uur, als een onnozelaar aan de pc zitten zonder een woord te zeggen. Ik heb dan in volle collère een sms gestuurd. Dat ze dan zegt dat ze er met mij niet over wil praten ipv mij te behandelen als een onnozelaar. In ieder geval zit ik sinds zaterdag terug in een diepe put. Hendrik zegt steeds maar dat ik toch geleerd heb in de PRH hoe dit te verwerken, maar begrijpt niet dat de pijn en het verdriet daarmee niet verdwenen is. Ik weet met mijn verstand dat ik andere dingen heb om gelukkig te zijn, maar mijn gevoel schreeuwt om het gemis van mijn kinderen en kleindochter.....
|