Deze ochtend fris en monter ontwaakt met het vooruitzicht op een wat korter tripje. Al was het maar een 15 Km de toestand van de paden en het reliëf maakten er toch weer een heel karwei van. Smalle en rotsige bospaadjes brachten mij als het ware naar "The top of the world" Schitterende vergezichten met een watten wolkendek onder mij deden me soms denken dat ik aan het vliegen was. Al dachten mijn voeten daar anders over. Het was al bij al toch genieten geblazen. Eveneens in gesprek kunnen treden met wat medestappers. Amerikanen, Colombianen, een Libiër, noem het maar op. Dat alleen maakt de Camino waardevol voor mij. Morgen neem ik "Tram 7" Nine eleven weet je wel. Prima week en tot morgen.
En concert van donder en kletterende regen maakte om 6uur een einde aan mijn nachtrust. Het beloofde een heftig dagje te worden. En jawel ik had amper Sallas verlaten of een eerste bui met klank en lichtspel viel mij te beurt. Gelukkig niet van lange duur, maar genoeg om de paden in beken te veranderen. Bij het licht van een spaarzaam zonnetje kon ik toch nog van één en ander genieten. Ben wel wat vermoeid en zal vlug gaan slapen. Hopelijk morgen beter weer. Tot dan.
Vanochtend wat vroeger uit de veren. De eerste wat langere tocht van zowat 23km dient zich aan. Een stralende zonsopgang, een fris deugddoend windje en mooie natuur wat kan ik mij nog meer wensen om mijn tocht te starten? Iets minder steile paden misschien. Het pad van vandaag liep vooral door bosrijk gebied doorsneden met klaterende riviertjes. Ik werd ook nog eens verrast door leuke gebouwtjes, vooral kerkjes en kapelletjes op de meest verassende plekken. Hopelijk blijft het weerbeeld stabiel ook de komende dagen. Ik wens allen een fijn weekend toe en tot morgen.
Na een zalig nachtje in de refugio van Escamplero, ik sliep alleen in een kamer voor vier, opweg naar Grado. Een dorp dat wat verscholen ligt tussen de bossen en je raad het al tussen de heuvelruggen. Onderweg een kapel gewijd aan de H.Maria van Fatima wat me aan één van mijn vorige tochten herinnerde. Een ellenlang bospad voerde me langs de Rio Nalòn naar een oud Romeinse wellnessbron. Het pad ernaartoe van kleine kinderkopjes gemaakt leek me ook een oude Romeinse heirbaan te zijn. Lastig voor de voetjes.
Morgen naar Salas. Een wat langere tocht en het weer voorspelt niet veel goeds. Afwachten maar en het beste hopen, voorlopig heb ik zeker geen klagen. Tot morgen.
Nu ik opnieuw WiFi terbeschikkingstelling heb, vlug nog wat beeldjes doorsturen van de tocht van gisteren. Hierbij een foto van een "horeo". Dat is een maïsdroogschuur op poten tegen het ongedierte zoals ratten en muizen. Het speciale eraan is dat deze in Asturië vierkant zijn tegenover die in Galicia die langwerpig rechthoekig zijn. Ik sluit af om dag 7 te kunnen aanvallen. Asta la vista.
Prima en heel wam wandeldagje gehad maar jammergenoeg géén WiFi in de refugio aanwezig en het enige restaurant in de buurt is gesloten. Ik gebruik momenteel mijn smartphone als hotspot maar de snelheid is niet goed genoeg om ook nog foto's door te sturen. Dat doe ik morgen in Grado dan wel weer. Groetjes en hopelijk tot morgen.
Van bij het ontwaken deze ochtend was het zonnetje reeds van de partij. Een zacht windje hield de temperatuur bedwang op zowat 27 grC. ideaal wandelweertje dus. Als voorbereiding op mijn werkelijke camino morgen, nogmaals de Narancoberg bedwongen en ettelijke leuke parkjes bezocht. Nu wel wat opletten om mijn voeten en benen niet teveel te forceren want morgen begint het echte werk. Best wat vroeger mijn bedje opzoeken om flink uitgerust mijn Camino Primitivo aan te vatten. Tot morgen dan weer.
Dag 4 Ontdekken van de schatten in de Sancta Ovetensis cathedraal van Oviedo.
De ochtendstond had vooral regen in de mond maar niet getreurd dit bood me een enige gelegenheid om de schatten in de cathedraal Sancta Ovetensis te bewonderen. En of er schatten waren! De eerste voorwerpen dateren van in de achtste eeuw wat eveneens de periode van de bouw van de cathedraal is. Je kan het niet opnoemen of je vindt het er. Hier kun je urenlang in rondkuieren. Toen ik rond de middag het bouwwerk verliet was de zon van de partij. Om 16 uur maar liefst 32grC. Dat was ik nietmeer gewoon. Vlug van de gelegenheid gebruik maken om de schelpen die me de weg moeten wijzen naar Santiago op te sporen. En jawel ik heb er gevonden in het voetpad, maar wel niet veel. Tijdens mijn zoektochtje heb ik om in de sfeer van de Vuelta te blijven een beeld van de renner en gouden medaille winnaar in 2008 Samuel Sanchez gespot. Morgen mijn laatste volle dagje Oviedo en als het weer wat mee zit enkele parken bezoeken. Leuke avond en tot morgen.
maar niet getreurd dit bood me een enige gelegenheid om de schatten in de cathedraal Sancta Ovetensis te bewonderen. En of er schatten waren! De eerste voorwerpen dateren van in de achtste eeuw wat eveneens de periode van de bouw van de cathedraal is. Je kan het niet opnoemen of je vindt het er. Hier kun je urenlang in rondkuieren. Toen ik rond de middag het bouwwerk verliet was de zon van de partij. Om 16 uur maar liefst 32grC. Dat was ik nietmeer gewoon. Vlug van de gelegenheid gebruik maken om de schelpen die me de weg moeten wijzen naar Santiago op te sporen. En jawel ik heb er gevonden in het voetpad, maar wel niet veel. Tijdens mijn zoektochtje heb ik om in de sfeer van de Vuelta te blijven een beeld van de renner en gouden medaille winnaar in 2008 Samuel Sanchez gespot. Morgen mijn laatste volle dagje Oviedo en als het weer wat mee zit enkele parken bezoeken. Leuke avond en tot morgen. 
