elke keer ik naar je foto kijk, krijg ik tranen van ongeloof en verdriet. tranen omdat ik me afvraag waarom jij er niet meer bent, en tranen want ik weet het antwoord niet. soms kijk ik naar de sterren,er schijnt er één heel fel. dan vraag me af waar je nu bent. en of dit rare gevoel zonder jou ooit went. soms wilde ik dat ik bij je kon zijn al was het maar heel even. maarja, dat is maar een wens, die niemand me kan geven lieve zus, ik mis je en ik blijf maar aan je denken. en op dit moment is er een plaatsje in mijn hart, het mooiste dat ik je kan schenken. lieve zus.ik mis je.
