28 - 29 mei 1995: Napa Valley - Carmel

            Om de Napa valley te bereiken moeten we over de Golden Gate Bridge.  Een 1260 m lange brug, 130 m boven het water,   die voor autoverkeer werd geopend op 28 mei 1937. Velen zien in de vormgeving van de brug een verwantschap met Art Deco.  Over de brug  rijden is een aparte belevenis.  Het eerste contact met de Napa Valley,  een uurtje rijden van San Francisco, is dat ook.   Het domein Carneros van Taittinger vormt de introductie tot ons bezoek aan de eigenlijke wijnvallei.  Het statige wijngoed met een gaard van 70 ha wordt beschouwd als een van de fraaiste in Noord Amerika.  Het werd opgericht door Claude Taittinger in 1987 en produceert ‘traditionele’ champagne d.w.z. met een tweede gisting in de fles.  We bleven er een tijdje rondhangen en waren zeer onder de indruk van de stijl van de ganse bedoening.  Franse savoir vivre en Amerikaanse marketing blijken in the valley goed samen te gaan. 

            In 1891 telde men er 619 wijngaarden.  De drooglegging, - the noble experiment – tussen 1920 en 1933 kreeg evenwel bijna alle wijnboeren op de knieën.  Nadien duurde het tot 1966 vooraleer een eerste ‘groot’ wijnbedrijf  het aandurfde om opnieuw te starten: de  Robert Mondavi winery die ondertussen is uitgegroeid tot één heel solied bedrijf op het toppunt van zijn kunnen. Wijnen en wijngaarden worden er op een indrukwekkende manier gepresenteerd.   Je krijgt er een mooie rondleiding en je kunt er mits betaling proeven (je moet wel minstens 21 jaar oud  zijn) Op vandaag zijn er een 200-tal wijnbedrijven actief in de Napa Valley.

            Op de terugweg naar San Francisco houden we halt bij het  Muir Woods National Monument.  Het is een sedert 1908 beschermde verzameling van Sequoias. Het  natuurlijke habitat van deze reuzenbomen is de kuststreek van Centraal Californie en zuid-Oregon, een gebied waar tijdens de zomer, bijna dagelijks,  koude mist het land binnen komt.  Die nevelbanken zorgen  niet alleen voor een groot deel van de watertoevoer,  ze blokkeren min of meer de evaporatie waardoor  het waterverlies door transpiratie van de sequoias wordt afgeremd.

De Sequoia sempervirens is de grootste boom ter wereld, hij kan meer dan 110 m hoog groeien en zeer oud worden.  Van één boom weet men met zekerheid dat hij tenminste 2.200 jaar oud is, en men veronderstelt daarenboven dat enkele andere nog ouder zijn wat betekent dat er bomen op deze wereld bestaan die hun leven begonnen vóór Christus op de wereld kwam.

De voorlaatste dag van onze reis trokken  we   naar Monterey en Carmel. In de nabijheid van Monterey worden we (eindelijk) weer met die land- en tuinbouw geconfronteerd waarvoor Californië wereldvermaard is. Tot nu toe hebben  we tijdens onze tocht door de woestijn of over hoge bergen weinig agrarisch gezien (buiten de mooie landschappen of is dit ook agrarisch?) Nu zien  we opnieuw (zoals in Florida) die  prachtige immense velden met aardbeien, met artisjok, met sla.

Voorbij Monterey  komen we in een bosgebied: Del Monte Forest waarin men kunstmatig de wereldvermaarde Pebble beach heeft ingenesteld. Men moet betalen om er in te geraken maar het loont dan ook de moeite. Het is geen woeste natuur zoals de Canyons en de bergstreken  die achter ons liggen maar een aangelegde tovertuin van wonderlijk gevormde cipressen (waaronder de Gowen en de Monterey cipres die alleen in dit gebied nog voorkomen)  en her en der verspreide dennenbosjes.  Een derde van de baan die men door het gebied heeft aangelegd volgt de kustlijn.  Duizenden aalscholvers bezetten er de  grillige rotspartijen en  op een naakte rots aan het water staat  de ‘eenzame cipres’ , symbool van de Compagnie die Pebble beach exploiteert, honderdduizenden malen gefotografeerd en gefilmd.

            We eindigen de dag en de reis in Carmel-by-the-sea met een bezoek aan de basiliek van de missie van  Carlos Borromeo.  Je kunt er nog de cel bekijken van de stichter, de op Majorca geboren Franciscaan Padre Junipero Serra.  De huidige (stenen) kerk in Moorse stijl werd gebouwd in 1793, is dus naar Amerikaanse maatstaven zéér oud.