EEN BLINDE IN WO Ixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hier nog iets
binds den oorlog 14.18
in de stad was nen blind geworden man, die
zijn rol beter heeft gespeeld dan nen acteur, die dagelijks voorbij mijn huis
kwam
hij moest zich
komen aanmelden bij de duitsers, café Alcazar, ik zien hem nog de trappen
opkruipen, want hij was blind, vergezeld door ne kleine jongen of een meisje.
iedereen had medelijden met de Pr., in alle geval ik was op d hoogte en kon
zwijge.
We kwamen s
avonds nog al eens bij een bij Hortens, de vrouw van nen Belgische
Onderofficier die in oorlog was en een nicht van mij.
Op zekeren avond
zegde hij me: Gustje, ik zien beter dan gij, ghebt caoutchou sletze aan,
sportkousen aan, een sporthemd in beige en korte broek in zwart en gij,
Hortense, een rok rood en bloes wit, ge zijt de eenigste die het weet, verraadt
ge me, ge leeft niet lang meer
en w hebben
gezwegen tot na den oorlog, wanneer hij miraculoos was genezen, en zoo heb ik
ook gezwegen voor ne patroon uit Hamme, ijzersmederij die met zijn 3 knechten
moest naar Duitsland vertrekken en door mij zijn thuis gebleve.
zoo was ik, altijd
de leuze van de ton: doe wel en zie niet om, altijd bij voegende die aan mij
twijfelde: O Heer, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.
|