 |
|
| Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : gedichten 2 |
|
|
| 26-08-2007 |
 natte droom |
|
als nimfen
leunen zij met
hun blanke lijven
tegen mijn vragend vel
vier handen glijden
willekeurig over
een geurige vlakte
waar hemelse nagels
het genot verfijnen
om de eenheid
van samen
uit te breiden
lange haren schuren
elkaars naakte aarde
plakkend waar
vocht verschijnt
totdat de nog prille liaan
langzaam een verhoogde
potentie baarde
verward open ik
mijn ogen
was de tijd vergeten
ik had te lang in
het bad gezeten
het water was koud,
ontzettend nat
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
