|
|
Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : gedichten 2 |
|
|
26-08-2007 |
belichte schaduw |
als verstrooid dichter in de beschouwende schaduw weef ik mijn gedachten van al dat ontgaat aan licht of zicht of verwachten
geborgen en verborgen in de mensenziel u zou haast gaan denken is leven slechts zwarte inkt: het vergaren van zorgen
ik vertel u van schoonheid van vragende tastende vingers de weelde van ingetogen blijheid
kent u milde dragende ogen van geleefde ouderdom bent u ooit door een eerste lach van een klein kind verleid
ja, zoals u ziet kleur ik ook wel groen getint dat komt als een mens, jij, mij zo maar bemint
|
|
Reacties op bericht (0)
|