Zo sprak men over éénbloemers, tweebloemers, driebloemers en ga maar verder. Zo wordt het aantal bloemen per el aangeduid. Beverse kant is een typische ellen-kant, wij zouden nu spreken van "kant aan de lopende meter".
In vele gevallen werden de kantwerksters niet met geld betaald maar waren ze verplicht in het winkeltje van de kanthandelaar eetwaren te kopen : koffie, thee, suiker, meel.
Een soort verplichte ruilhandel zonder enige vorm van sociale wetgeving en taksen.
De kanthandelaar verdiende dus twee keer : op het kantwerk dat hij veel duurder verkocht én op de producten uit zijn winkeltje.
De winkel van de kanthandelaar noemde men trouwens zeer toepasselijk een "banmolen".
|