|
Als ik de home-pagen der verschillende kranten lees, krijg ik de indruk dat ik op een andere planeet zit. Alles wat ik als normaal betracht is opeens abnormaal en alles wat ik als abnormaal betracht is opeens normaal. Ik verwacht echt niet dat alle mensen alles wat ik normaal vind, ook normaal moeten vinden, maar er zijn normen die bepalen wat in een beschaafde wereld kan en niet kan en deze normen zijn in onze huidige wereld reeds lang overschreden. Als kind reeds heb ik geleerd dat geld door arbeid verdient moet worden en dat men voor men iets kopen kan, het nodige geld daarvoor moet gespaard hebben, dat geldt niet alleen voor privaatpersonen maar ook voor de overheid, men kan geen tweehonderd euro uitgeven als men maar honderd euro heeft, doet men dat toch dan heeft men de tweede honderd euro geleend die men met interest moet terugbetalen en zo geraakt men langzaam in de schuldenval. Onze huidige wereld steekt op het ogenblik zo diep in deze schuldenval dat er geen uitkomen meer aan is.
Ik las dat er in Antwerpen bijna meer allochtonen als autochtonen zijn, als deze groei zo verder gaat zal Antwerpen over enkele jaren een straatarme stad worden want over werkende allochtonen heb ik nog maar weinig of niets gelezen of gehoord, het is wel zo dat de nu nog werkende autochtonen moeten betalen voor de uitkeringen van de allochtonen. De verloedering zal steeds groter worden en de criminaliteit zal stijgen, arm Antwerpen, arm Vlaanderen, arm Europa want het is niet alleen in Antwerpen zo.
Als het over de volgelingen van moha gaat, wordt er steeds geschermd met het toverwoord godsdienstvrijheid. Onder godsdienstvrijheid versta ik, dat elke mens vrij is aan een God te geloven of niet. ik zelf geloof aan een God, maar ik verlang niet dat alle andere mensen dat ook doen mijn geloof is privaatzaak, bidden kan men in alle stilte onopvallend, altijd en overal want als de God waaraan ik geloof werkelijk almachtig en alomtegenwoordig is, dan kent Hij mijn hele doen en laten en zelfs mijn geheimste gedachten. Er is een verschil tussen geloven en weten, of de God waaraan ik geloof werkelijk bestaat weet ik niet, ik geloof het alleen maar, ik weet wel dat dit geloof in mijn leven voor mij steeds een grote hulp is geweest en als ik mij zou vergist hebben, is dat ook geen probleem, mijn geloof heeft mij daarbij geholpen ook andere mensen gelukkig te maken omdat ik hen steeds zo behandeld heb zoals ik zelf wil behandeld worden en omdat het mij de kracht gaf het onrecht dat mij eens toegevoegd werdt, steeds weer met de mantel der liefde toe te dekken. Mensen die met hun geloof te koop lopen zijn geen echte gelovigen.
En dan hebben we nog de meningsvrijheid. Elke mens heeft het recht vrij zijn mening te zeggen zolang deze mening op waarheid berust. Als een oudere man zijn seksuele lusten met een negenjarig meisje botviert, dan heb ik het recht te zeggen dat deze man een pedofiel is. Als ministers en andere gezagdragers ons bestelen en beliegen, dan heb ik het recht te zeggen dat zij dieven en leugenaars zijn. Als ik vaststel dat een bepaalde godsdienst helemaal geen godsdienst is maar een ideologie die belust is op macht en heerschappij dan heb ik het recht dat te zeggen en te schrijven. Tot degenen die dat als racisme bestempelen kan ik alleen maar zeggen dat ze oerdom zijn, want een godsdienst, of dat wat er voor doorgaat, is geen ras.
Kartuizer.
Reageer.....
|
