Ik heb enkele dagen nodig gehad om de nieuwsberichten die ik na het tragische ongeval in Zwiserland waarbij tweeentwintig ouders hun kind verloren gelezen en gezien heb te verwerken.
Wat mij vooral stoorde was het feit, dat vele politiekers er als de kippen bij waren hun smoel voor de kamera's te vertonen om hun zogezegt medeleven te uiten. Van dit zogenaamde medeleven geloof ik geen snars. Hebben de heren De Crem en van Ackere vergeten, dat zij zich aan de moord van honderde kinderen door de bombardementen op Libië door belgische vliegtuigen schuldig hebben gemaakt? Ook dat waren kinderen in een veelvoud. Gij zult niet moorden mijne heren, maar dat wat jullie in Libën deden was moorden zoals de bombardementen op Dresden en de Atoombom op Hiroschima en en Nagosaki en de V1. en de V2. van de nazi's op ons landje moorden waren.
Dan stoorde mij ook de sensatielust van de pers, zij konden er niet genoeg van krijgen, van serene berichtgeving was er geen sprake meer. Van het diepe leed van de ouders werd geld gemaakt, iets wansmakelijkeres heb ik nooit gezien, het was gewoonweg walgelijk.
Dit zijn maar enkele vaststellingen, wie meent dat ik ernaast zit mag reageren.
Kartuizer.
|