Kardinaal Danneels is weer eens in de schijnwerpers van de pers gekomen. De man schijnt een en ander onder het naconciliëre tapijt geveegt te hebben en ik geloof het zelfs.
Als kind en als jongeling kwam ik zeer vaak in contact met voorconciliëre priesters. Dat begon toen als ik tien jaar oud was, ik kwam toen na de dood van mijn moeder in het jongenstehuis van de E.W. Heer Ivo Cornelis in Niel. Daar mijn vader toen als dwangarbeider in de koolmijnen van Eisden verbleef omdat hij tijdens de bezetting fabriekswachter was geweest, liep ik regelmatig weg op zoek naar mijn vader, ik heb zelfs eens een hele namiddag voor de prikkeldraad in Eisden gestaan, maar mijn vader kreeg ik niet te zien.
De kinderrechter had de E.W. Heer Ivo Cornelis erop opmerkzaam gemaakt dat ik op zoek was naar een vaderfiguur en hem gevraagd voor mij deze vaderfiguur te worden. De E.H. Heer Cornelis nam dit zeer ter harte. Hij ontfermde zich meer als tevoor over mijn persoontje, hij praatte veel met mij en als hij in de parochiekerk van Niel aan een zijaltaar de helige mis celebreerde nam hij mij mee als misdienaar en kreeg ik van mijn geestelijke vader de communie, daarvoor mocht ik dan een uur later op school komen.
Tijdens de vacantiemaanden nam hij mij mee naar Mechelen, ook daar had hij een jongenstehuis, maar deze jongens waren beduidend ouder als ik. Hij wist wel dat velen van deze oudere jongens, "het graag deden met jongeren" ook dat is niets nieuws, en daarvoor wou hij mij beschermen, hij liet een extra bed voor mij in zijn slaapkamer plaatsen en hij verbood mij elk kontakt met de oudere jongens. De enige wijze waarop deze priester mij ooit beroerde was een kruisje op mijn voorhoofd als ik slapen ging, zoals mijn moeder dat vroeger ook deed. Ik denk nu nog vol eerbied terug aan deze eerbiedwaardige priester die trachtte voor mij een goede vader te zijn.
Ook als jongeling had ik vele contacten met priesters, vooral in mijn tijd als Chiroleider, niet een van hen heeft mij ooit een onzedelijk aanbod gemaakt en ik was, alhoewel ik het zelf zeg, echt geen lelijkert. Maar dat waren allemaal voorconciliäre priesters.
Het onheil is begonnen na het tweede Vaticaans concillie, plots was er niets meer heilig. De naconciliäre bisschoppen, Danneels, Vangeluwe en vele anderen waren reeds aangestoken door de 68 er en dat was het begin van de ondergang der Rooms-Katholieke Kerk.
Kartuizer.
Reageer.....
|