Mijn goede vriend Victor stelde mij in zijn laatste reactie enkele vragen, ik heb even getwijfeld of ik deze vragen nu in een persoonlijke mail of op mijn blog zou beantwoorden en uiteindelijk besloot ik ze toch op deze blog te beantwoorden. Victor vraagt mij waarom ik deze bureaustoel niet reeds vroeger had gekocht, de oorzaak daarvoor is, dat ik bij afnemende lichamelijke krachten een zo zwaar karton met de onderdelen voor deze stoel, niet meer zonder hulp in mijn auto kan vervrachten. Daar ik echter geen misbruik wil maken van de hulpvaardigheid van vrienden en kennissen heb ik deze koop steeds weer uitgesteld. Maar nu kon het niet meer anders, het mechanismus van mijn oude stoel liet het afweten en ik was al enkele keren tot op bodem gezakt. Al vierentwintig jaar heb ik een uitstekende verhouding met mijn huisbaas, de man is twintig jaar jonger als ik en ik word op één mei aanstaande zevenenzeventig, en hij komt elke zondag even langs om te vragen of ik hulp nodig heb, toen hij begin April langskwam heb ik hem gezegd dat mijn bureaustoel aan vernieuwing toe was, en enkele dagen later kwam hij dan met de nieuwe stoel, die we samen gemonteerd hebben. Hij is het ook, die de grote voorraad houtbriketten uit Duitsland aan een zeer voordelige prijs, voor mij gehaald heeft en deze hier zuiverlijk gestapeld heeft. Zo is dat met die stoel, nu zit ik hier gemoedelijk en warm voor mijn computer door de liefdevolle hulp van een man die aan dit huis maar een huur van 175 euro per maand opstrijkt. Geloof mij, lieve lezers, er zijn in deze wereld ook nog goede en edele mensen.
NB. Zo even hoorde ik in de Duitse berichten, dat Allah het niet zo goed meent met Iran, hij liet daar de aarde weer beven met alle gevolgen vandien, met de atoomcentrale zou zogezegd alles nog in orde zijn.
Groetjes, Kartuizer.
|