Gisteren gingen mijn gedachten uit naar het Turkse Volk in Turkeië, dat vecht tegen een dictatuur die erger is als de nazidictatuur ooit geweest is. De terrechtstelling van de dictator Erdogan kan zeker geen moord zijn, zoals ook de terrechtstelling van de nazibonzen geen moord was maar een terrechte straf. Ik wens het Turkse Volk de overwinning toe.
Mijn gedachten gingen ook naar het Amerikaanse Volk, dat zich langzaam bewust wordt dat een heimelijke moslim zich meester heeft gemaakt van het witte huis. De protesten van vele Amerikanen worden steeds groter en ook voor deze creatuur geldt hetzelfde oordeel als dat van Nürenberg over de nazibonzen.
Mijn gedachten gingen natuurlijk ook naar de gang van zaken in ons belgenland. De burgers van dit apenland mogen zich niet meer met vuurwapens tegen de criminele figuren die zich angstvallig vermeren verdedigen. Het recht van zelfverdediging is een mensenrecht. Ik heb het recht me te verdedigen tegen gangsters die mijn woning binnendringen en dat recht laat ik mij niet nemen. Wie het waagt ongevraagd mijn woning binnen te dringen zal met een gespleten schedel moeten rekenen. Natuurlijk kan ik geen scherp geslepen bijl menemen als ik mijn boodschappen ga halen maar wanneer een man of een vrouw aan de kassa van een supermarkt bedreigt wordt zou een vuurwapen wel de juiste oplossing zijn.
Voor vandaag is het wel genoeg, kort en bondig. De lezers mogen nu hun mening laten horen.
Kartuizer.
|