|
Ik zou zo graag overal gelukkige en tevreden mensen zien, vrolijk lachende, spelende kinderen, zonder stress.
In mijn dromen over mijn Antwerpen der vijftiger jaren der vorige eeuw zie ik in het straatbeeld de bruine, witte en zwarte paters terug en de pastoors en de onderpastoors in soutane en niet te vergeten de nonnen. Ook de ortodoxe Joden waren in dit straatbeeld niet weg te denken, zij leefden vredig met ons samen en zij verlangden niet dat wij ons aan hun gebruiken aanpasten. Wij leefden toen in een hermonieuse samenleving zonder vijandelijkheden.
Nu echter ziet dat beeld er anders uit, geen witte, bruine en zwarte paters en pastoors en onderpastoors in soutane en nonnen, maar vieze vuile mannen met verwilderde baarden in een soort nachthemden met moordlustige ogen, dat is het Antwerpen van nu.Geef mij dan maar die witte, bruine en zwarte paters en de pastoors en onderpastoors in soutane en die nonnen terug. Wie zijn de ware schuldigen die dit straatbeeld bewust veranderd hebben? Wie zijn de schuldigen die van een harmonieuse samenleving een hel gemaakt hebben? Wordt het niet tijd, dat we deze schuldigen gaan aanklagen?
En, waar zijn de witte, bruine en zwarte paters en de nonnen en de pastoors en onderpastoors in soutane gebleven? Wordt het niet allerhoogste tijd dat zij weer tevoorschijn komen?
Ik weet niet of mijn droom ooit nog in vervulling zal gaan, tenzij Gerald Celente gelijk krijgt en Europa van al dit onkruid grondig gereinigt wordt en de Christelijke waarden en normen weer in ere hersteldt worden.
Kartuizer.Voor de vergroting van bovenstaande foto, clic op bijlage.
|
