Deze maand denken we een beetje weemoedig terug aan allen die ons voor altijd verlaten hebben. Voor mij wordt de lijst steeds langer, van de familie blijven alleen nog mijn broer en mijn stiefbroer over, alle anderen zijn reeds naar de eeuwige jagtvelden vertrokken en niet één heeft nog eens wat van zich laten horen of een mirakel tot stand gebracht.
De twee reacties die ik op mijn voorgaande bericht kreeg, verdienen wel onze aandacht, voor mij zijn zij geen doemdenkers maar realisten. De realiteit brengst steeds duidelijker de verdeeldheid van de Vlamingen aan het licht en toch blijf ik hopen tegen beter weten in. Ik tracht met mijn blog zoveel mogelijk lezers te overtuigen voortaan hun stem aan de juiste partij te geven en deze partij is het Vlaams Belang.Ik hoop dat de blauwvoet over het hele Vlaamse land zal vliegen en een enorme politieke storm zal veroorzaken.
Alle bezoekers van mijn blog wens ik voor dit eerste weekeinde van november vrede heil en zegen.
Kartuizer.
|