|
De hele wereld lijkt hoe langer hoe meer op één groot gekkenhuis, ik zie het iedere keer ook hier in ostbelgistan als ik mijn boodschappen ga halen, autos met belgische kleuren aan hun spiegels en de kledij doet mij soms denken aan een narrenkarnaval.
Ik probeer op mijn manier in dit gekkenhuis te overleven door zo snel als mogelijk naar huis te rijden en daar te genieten van de Moldau van Smetana, de Tocata en Fuge van Bach, Nobucco van Verdi, enzv. enzv. met daarbij een lekkere trappist en een blokje kaas. Zo tracht ik op mijn manier al deze gekte te overleven en de politiek die steeds vulgairer en smeriger wordt te vergeten inklusief het NVA gehuld in belgische kleuren.
Ik dank de lezers van mijn blog voor hun laatste reacties en ik hoop op steeds meer tegenreacties.
Groetjes,
Kartuizer.
|
