Drie keer per dag schuiven we aan tafel, drie keer per dag is er buffet. 's Morgens eten Mario en ik steeds bruin brood met kaas en drinken we thee zonder suiker. 's Middags en 's avonds genieten we beiden van een bordje met vis. De zoete dessert daar komen wij niet aan. Maar sommige dingen zijn anders. Zo eet Mario graag frietjes en eet ik graag zwarte olijven. En om te drinken bestellen we 'aqua sin gas, una cerveza por favor. Wie zou wat drinken ? En op een terrasje ontdekten we dat ze ook onze Lotus-speculaas kennen.
Heel wat info- en verkeersborden staan hier zowel in het Spaans als in het Catalaans genoteerd. Op het thuisfront heb ik daar een tolk voor en hier kan Mario me heel wat duiden. Gelukkig voor mij staat er meestal een tekening/symbool bij. Met het laatste bord gaat mijn kleindochter niet blij zijn... wat mag er niet in het roze??
Deze voormiddag weer stralend terrasjesweer. Covid heeft in 2020 creatievelingen in gang gezet. En natuurlijk mag Mario niet ontbreken op de Walk of fame.
Ik herinner me nog dat bij mijn grootouders, kleine vava en tant'Justine die in de jaren 70 gingen overwinteren in Benidorm, een kamerplant stond die te groot werd op het appartement. Ze brachten die plant naar de kerk waar hij achteraan een plaatsje kreeg in de kapel. Hier in Albir zie ik dat die kamerplant in feite een boom is.
Ook hier is het lente en genieten we van de bloemen.