Na het ontbijt dronken we nog een kopje thee en koffie op het buitenterras. Toen verdwenen we samen met het zonnetje. Els en ik trokken naar het binnenzwembad en 's namiddags speelden we triominis op de kamer.
Reeds voor het ontbijtbuffet werden we verwittigd dat de elektrische rolstoel hersteld was en we ervaarden inderdaad geen problemen vandaag. Joepiejajee!!!
Men voorspelde regen, kunnen jullie je dat voorstellen? We trokken er dus vanmorgen op uit, vlakbij het hotel, om tijdig terug binnen te zijn. Op de eerste foto's zie je dan ook de achterkant van ons (roze) hotel.
Maar een dagje regen geen gezeur, we trokken naar restaurant Zest, een aanrader van Michelin, en genoten naast het heerlijke eten ook nog van een leuke zanger. Misschien wel voor herhaling vatbaar. Op de zesde foto zie je ons in de lift met een spiegel aan het plafond.
We zijn al enkele dagen op de sukkel met de elektrische rolstoel van Els. Gisteren trokken we er op uit met de taxi, vandaag ging ik voor de fitness. Ik duwde Els in haar duwrolstoel. Het is hier niet eenvouding om op en af het voetpad te geraken met scooter en rolwagen maar vandaag ervaarde ik pas hoe steil we soms bergop en bergaf moeten. Uit veiligheid hebben we enkele keren hulp moeten vragen aan voorbijgangers ... best heavy. De elektrische rolstoel werd vandaag opgehaald door de verhuurfirma en zou morgenvroeg terug zijn?! Afwachten ...
Vandaag werd het Chris zijn dag, waar Els en ik heel hard van meegenoten.
Na het ontbijt gingen we met de taxi naar Valetta. We hadden namelijk gehoord dat daar een zilversmid was met een winkeltje ... Chris en ik trokken ook even naar het atelier van de zilversmid. Ik leerde heel wat van gids Chris: borax, draadtrekken met bobijntjes, filigrain, ... en Els kreeg nog een mooie armband.
We genoten ook nog van een ritje met koets en paard. Zalig!!! We laten jullie meegenieten met de foto's!
Op de eerste foto zie je dat ik met een koppel op stap ben waarbij je kan zeggen: 'love is in the air'.
Zoals je allicht al gemerkt hebt drinken we dagelijks ergens een aperitiefje en gaan we nadien ergens iets eten. We kregen vandaag de verrassende boodschap dat het net happy hour was op onze aperitief. Maar blijkbaar niet voor alle drankjes ... dus één pint voor mij, een glas witte wijn voor Els en 2 aperitiefjes voor Chris (foto 7). Ik moet er wel eerlijk aan toevoegen dat we beiden mochten proeven en zelfs met z'n drieën dronken we de tweede aperitief niet helemaal op.
Gisterenavond viel Els in panne met haar rolwagen, de rechtervoetsteun brak af. We konden hem er terug opzetten maar na twee minuten brak hij telkens terug af. En dat op een vrijdagavond .... Maar zoals steeds was het hotelpersoneel weer zeer behulpzaam. Ze belden James op en die zou de volgende morgen de rolwagen komen herstellen.
En inderdaad vanmorgen na het ontbijt was James er en hij herstelde de rolwagen. James vertrok en wij gingen ons klaarmaken voor een wandeling... helaas ... de voetsteun brak af! James zou na de middag terugkomen. We brachten dus onze middag, al wachtend, op het terras van het hotel door tot .... het hotelpersoneel hem tegen 15u30 zelf herstelde. Dikke dankjewel!
We konden dus ook vandaag nog genieten van een korte wandeling, aperitiefje en etentje!
Na het ontbijtbuffet hadden we zoals gepland een vergadering met ons drietjes. Chris opende de vergadering plechtig. Er zijn enkele uitstapjes die we graag zouden maken en daar zochten we info over op.
Deze namiddag trokken we er dan op uit met wind op kop van 48 km per uur. We vonden uiteindelijk een leuk plekje om iets te drinken maar moesten toch even schuilen. De terugweg met wind in de rug ging precies eens zo snel. We sloten de avond af met een spelletje Triominos waar Els duidelijk als kampioen uitkwam.
Vandaag ontdekten we de jachthaven, een oase van rust. We hebben er van genoten maar wanneer je de laatste foto ziet zal je niet verwonderd zijn dat ik even met natte schoenen heb moeten verder wandelen. We zijn dan maar wijselijk teruggedraaid.
Bij aankomst op de luchthaven in Zaventem werden we verwelkomd door mijn kleinzoon.
Het vliegtuig vertrok om 20u. en we werden heerlijk vergast op een glaasje champagne en een warme maaltijd.
Na veel geschommel zijn we om 23u. veilig geland. Het transport stond klaar zodat we tegen 24u. ingechekt waren in het hotel.
Bij een laatste drankje vertelde Els me dat haar koffer reeds enkele dagen gepakt en gezakt was en dat ze ook het zonnetje had ingepakt. Daarom hadden we de laatste dagen allicht geen zon meer in België maar zullen wij er hier morgen volop van kunnen genieten...
We vertrekken morgen om 17u in Berchem richting Zaventem. Om 20u 05 stijgt onze vlieger en we landen in Malta om 22u55. Als alles vlot verloopt komen we morgenavond dan ook aan in het hotel.
Het eerste verslagje en de eerste foto's zullen dan allicht voor woensdagavond zijn.
Je merkt het, er zijn nog wat dingen die we niet in de hand hebben. Waar ik wel zeker van ben: wij gaan 3 weken genieten!!
Ons hotel, The Westin Dragonara Resort, biedt uitzicht op de Middellandse Zee in St. Julian's en beschikt over 2 privéstranden, binnen- en buitenzwembaden en 3 restaurants. De accommodatie is voorzien van een terras met uitzicht op zee. We kunnen buiten zitten op het zonneterras met uitzicht op de baai, dat is uitgerust met ligbedden en parasols. De restaurants van het hotel serveren Europese en mediterrane gerechten. Drankjes zijn tot laat verkrijgbaar in de bar van de lobby.
Mijn stapschoenen, mijn leesboek en mijn badpak liggen alvast klaar.
Ook in Malta is de Euro de lokale munteenheid en met onze bankkaart kunnen we 's morgens overal terecht van maandag tot zaterdag
Er is geen tijdsverschil, ook niet tijdens de zomermaanden.
De officiële talen zijn Maltees en Engels, ook met Italiaans zouden we een heel eind op weg kunnen. Het Maltees en Italiaans zijn niet zo mijn sterke kant, het wordt voor mij dus Engels.
En wat kunnen we er allemaal bezoeken? De hoofdstad van Malta: Valletta, 's werelds mooiste natuurlijkste haven Grand Harbour, Blue Grotto, Marsaxlokk, Mdina, Hypogeum, Mosta, Sliema, Gozzo, Comino, ... Gelukkig hoor je me de woorden niet uitspreken maar je merkt dat we niet zullen stilzitten.
(foto 7). Ik moet er wel eerlijk aan toevoegen dat we beiden mochten proeven en zelfs met z'n drieën dronken we de tweede aperitief niet helemaal op.
