Maar vuur en bloed huist weer diep in mijn lenden...
Ik heb mezelf van alle leed bevrijd.
Ik vraag niet meer : te zijn of niet te zijn.
Ik neem...
Al zijn ze slechts een siddering Een steentje in mijn schoen... Een zoete wraak, meer niet.
Reacties op bericht (3)
11-11-2006
mijn minnaars........
niet èèn zag ik ooit terug,alleen een vage stempel in een hoekje van mijn reeds beproefde hart...een plekje waar het steeds warm blijft,en in koude nachten ik mij verwarmen kan.Ach lieve stranger je kan nog zo het verleden stijf tegen je aandrukken,dat je armen te vol zijn om het heden te omvatten....Herfstgevoel overvalt mij...Ken jij ook dat gevoel?een langzame overgaan van ...gloed naar as...Sluit mijn ogen zodat ik de zomerse taferelen op de achterzijde van mijn vermoeide oogleden kan etsen....Taferelen,door overmatig bekeken...betast..........Verbleken!Ken jij ook dat gevoel stranger?Men kan niets vergeten !.......Men wordt alles "Gewoon"!!!
liefs
sweety
11-11-2006 om 17:11
geschreven door sweety
18-10-2006
een zoete wraak meer niet............
WAS ik maar een wingerd .....Had ik maar een muur....
van een glimlachende leeuwin.........
liefs sweety